Categorie: Van wie bin ie dr iene

Van wie is dat d’r iene??????

Hij heeft al het een en ander van de wereld gezien! Zijn vader is(was) marinier,  (inmiddels met pensioen)en daardoor vloog het gezin nog wel eens all over the world! Over wie ik het heb??
Over Koen van Luin, van 7 december 1993, geboren te Ede en tegenwoordig domicili houdend  aan de Commissieweg 34, alwaar pa Van Luin ,na zijn militaire loopbaan, een dierenpension drijft. Koen heeft nog twee broers, Rob (de bij ons bekende spits in het 1^e van Wacker) en Thijs, die nog in de jeugd van onze vereniging speelt.
Koen heeft in Amerika gewoond en heeft daar ook gevoetbald, doch uiteindelijk kwam hij terecht bij zijn eerste Nederlandse voetballiefde: de 1^e klasser D.T.S. in Ede.In Ede heeft Koen ook een gedeelte van zijn onderwijsleven gesleten. Basisschool, gevolgd door V.M.B.O.  En toen pa Van Luin besloot naar de Eemten (de voorstad van De Stapel) te verhuizen om daar een dierenpension te verzorgen, moest Koen wel mee. Zijn onderwijs vervolgde hij op de christelijk scholengemeenschap “Dingstede”in Meppel en tegenwoordig zit hij in het laatste jaar van het M.B.O. in Zwolle (installatietechniek).
Wat het voetballen betreft, kwam hij uiteraard terecht bij onze club Wacker(in het B-elftal) en daarna heeft hij enkele jaren in het A-elftal gespeeld, waarmee hij(met als trainer Machiel Morsink) kampioen werd. Doordat Koen er nog wel eens een goaltje inlegde, kwam hij in de picture bij trainer Hoekstra en die nam hem regelmatig mee  bij het 1^e elftal. Al scheurend en sleurend maakte Koen bij iedereen veel indruk en het was dan ook geen wonder dat hij dit seizoen doordrong tot de vaste kern van dat 1^e elftal. Koen is een zwervende spits, die graag naar buiten trekt en daardoor ook regelmatig op een van de vleugels te vinden is. Hij houdt de achterhoede van de tegenpartij de gehele wedstrijd flink bezig.Het scoren is er op dit moment een beetje af, maar Koen is er van overtuigd dat dat eerdaags weer terugkomt. Hij vindt de tegenstanders in de 2^e klasse een goed niveau hebbend en het zal voor onze blauwwitten, aldus Koen, “een pittig seizoen” worden.Maar gezien zijn enthousiasme zijn de tegenstanders in deze klasse nog niet van onze Koen af!!
Koen heeft geen specifieke favoriete club, hij kijkt veel voetbal en hij heeft wel een favoriete speler (en dat zal u en mij niet verbazen), dat is Dirk Kuyt!
Veel succes Koen!

Jan Tijink

VAN WIE IS DAT D’R IENE??

Daar stond hij dan! In de 4e competitiewedstrijd van Wacker 1 in de tweede klas! De kleine man, 17 jaar jong, door trainer Hoekstra als linksback gebombardeerd als vervanger van de vertrokken Dieter Kroek.
Wie is eigenlijk dat fragiele mannetje??. Daarom heb ik hem maar eens even aan de interviewtafel uitgenodigd om mij een en ander te vertellen.
Frank is geboren op 8  januari 1996 in Meppel en woont met ouders  en zijn broer op het adres Commissieweg 24,waar zijn vader een schildersbedrijf heeft.
Hij heeft onze openbare basisschool “De Horst”doorlopen, is daarna naar de Rijksscholengemeenschap “Stad en Esch” te Meppel gegaan, alwaar hij op dit moment in de 6^e klas van het gymnasium zit.. De bedoeling van Frank is om volgend jaar geneeskunde in Groningen te gaan studeren en daarna radioloog te worden! Toe maar!
Zijn voetballoopbaan begon Frank uiteraard bij onze club Wacker en zijn talenten kwamen al snel boven drijven. Dat had tot  gevolg, dat hij vanuit zij tweede e-jaar in de pupillen, gescout werd door F.C. Zwolle. Frank heeft toen een tijdje (in samenwerking met F.C. Zwolle) in Zwolle op school gezeten, en gespeeld in de D1 van F.C. Zwolle(PEC). Hij moest toen (ook in elftallen van de K.N.V.B) linksback spelen, iets waar hij het niet altijd mee eens was.
Er ontstond een breuk en Frank zwaaide af naar de v.v. Staphorst. Daar heeft hij twee jaar in de C1 gespeeld, doch door een niet al te beste samenwerking met betrekking tot trainingstijden en “huiswerk maken” (2 à 3 keer in de week op de fiets van De Wijk naar Staphorst) besloot Frank terug te keren naar zijn oude liefde Wacker. Daar werd hij deelgenoot van het A1 elftal(getraind door Machiel Morsink), waarmee hij een jaar geleden kampioen werd.
En ook het afgelopen seizoen speelde hij met dit A1 team.
Voor het begin van dit seizoen hevelde trainer Hoekstra hem, met nog enkele jongens van dit elftal, over naar de 1^e selectie van Wacker.
En Frank heeft, zowel in de oefenwedstrijden als in de eerste 4 competitiewedstrijden, zo goed gepresteerd, dat hij min of meer een vaste plaats heeft veroverd als…………..(u raadt het al!) links back in dat 1^e elftal. Frank heeft (zegt hij zelf) z’n oog nog steeds wel gericht op een plaats op het middenveld, maar hij begint zich ook steeds beter te voelen op die (aanvallende) linksbackplaats. De tijd zal het ons leren.
Frank leeft voor zijn sport, gaat voor een wedstrijd niet uit, drinkt bijna geen alcohol en rookt niet.
Lezen doet hij veel (moet ook wel gezien zijn studie) kijkt graag T.V. series en is fan van PEC Zwolle. Wesley Sneijder vindt hij nog steeds een superspeler!
Hij geeft zijn ouders een dikke pluim voor het feit, dat zij hem tot nu toe altijd zo goed begeleid hebben.
Ik denk dat Wacker zuinig moet zijn op dit (rechtsbenig!) talent.

Jan Tijink

Van wie is dat d’r iene?

Omdat er bij het begin van een nieuw seizoen nog wel eens een nieuw gezicht wil verschijnen in de selectie, leek het mij goed om de rubriek “Van wie is dat d’r iene” weer even op te pakken.
En een van de nieuwe gezichten is een opvallende figuur. Niet omdat hij zich bijzonder of opvallend gedraagt, nee hij heeft een andere huidskleur. Hij is pikzwart met parelwitte tanden en schitterend zwart haar.Hij heeft een gewone Nederlandse naam en wel Daniel Knoll.  Daniel woont in Staphorst, hij is geboren in Zuid Afrika, hij kent zijn biologische ouders niet en is door zijn huidige ouders (een Nederlandse moeder en een Afrikaanse vader) als baby geadopteerd. Zijn vader is tandarts in Hasselt.
Daniel is geboren op 18 oktober 1991 en heeft tot zijn 7^e jaar in Afrika gewoond, is toen met zijn ouders naar Nederland verhuisd en via Zaanstad in Staphorst terecht gekomen. Daar heeft hij de basisschool doorlopen, is naar “Dingstede” gegaan, daarna naar het M.B.O. in Zwolle, om uiteindelijk terecht te komen op het CIOS in Heerenveen, waar hij afgestudeerd is als  voetbaltrainer/coach met als bijvakken volleybal en squash. Op dit moment is hij trainer/coach van een van de jeugdelftallen van Staphorst. Bij die vereniging heeft hij vele jaren gespeeld (met nog een uitstapje van enkele jaren naar Alcides (in het B en A elftal) doch door zijn functie als trainer/coach kon hij het actieve voetbal niet meer uitoefenen op zaterdag. Zodoende is hij terechtgekomen bij Wacker in De Wijk. Zijn grootste hobby is lezen en (schrik niet!!) ……….straatvoetbal (wie hem ziet spelen zal dat duidelijk kunnen zien!!!) Daniel vindt Wacker een “warme” club, waar hij voortreffelijk door de groep is opgevangen.
Zijn snelheid is bijna te vergelijken met die van de 100 meterloper Martina, doch hij heeft zich nog geen vaste plaats in het 1^e elftal  weten te veroveren. Maar als ik hem mag geloven, zal dat niet lang meer duren!!
Daniel is een fervente aanhanger van F.C. Twente.
In de periode dat ik hem nu gevolgd heb, heb ik kunnen ontdekken dat hij  een geweldige, humoristische sfeermaker is die zich, zo te zien, uitstekend thuisvoelt in het blauwwitte kamp.
We heten hem welkom en wensen hem veel plezier.

Jan Tijink

 

Het leek de redactie en ondergetekende wel leuk om op onze website regelmatig een artikeltje te plaatsen onder bovengenoemde titel. Als je als supporter aan de lijn staat, hoor je nog wel eens de vraag: “Van wie is dat d’r iene??” In een dorp als het onze, is het nog steeds belangrijk om dat te weten. Het is de bedoeling om in de loop van dit seizoen op deze wijze kennis te maken met de selectie van het 1e elftal.

We hebben besloten om ook het komend seizoen door te gaan met bovengenoemde rubriek. Dat hoeft niet altijd een speler te zijn van de 1e selectie, doch ook andere personen van onze vereniging kunnen voor het voetlicht gehaald worden.

Seizoen 2

Jan Bernhard Zwiers

Voetballers van een voetbalclub zijn belangrijk, het bestuur ook, trainers, vrijwilligers, supporters enz. Maar wie ook belangrijk kan zijn is……de verzorger.

“Neem de de deur aan je rechterhand maar als je in de hal van de kantine bent”,zegt voorzitter Willem Stadman tegen mij op de vrijdagavond voor de wedstrijd van Wacker tegen Ruinerwold. “Daar vind je hem wel”.

En inderdaad,  in het midden van deze kamer staat een massagetafel waarop een speler ligt en de man waar het in dit verhaal omdraait, is druk bezig met massage van een aantal spieren van deze speler. De masseur die hier bezig is, is Jan Bernhard Zwiers uit Ruinerwold ,als verzorger van de selectie bij Wacker in dienst.

Jan Bernhard is geboren in Ruinerwold op 21-11-1945, ging naar de lagere school in Broekhuizen (het schooltje bestaat niet meer), is getrouwd met Joke Bouwman en ze hebben twee kinderen, een dochter en een zoon. Laatsgenoemde, Jan Feije, heeft nog gevoetbald bij zowel Ruinerwold als M.S.C. Na de lagere school ging Jan Bernhard naar de U.L.O. in Meppel  en daarna ging hij aan het werk als magazijnbediende bij Houwing’s koffiebranderijen.

Ook vervulde hij zijn 18 maanden durende militaire dienstplicht. Uiteraard voetbalde  hij bij de v.v.. Ruinerwold waar hij vanaf het c-elftal tot en met het 1e elftal gespeeld heeft. Hij stopte al op 24 jarige leeftijd en ging zich bekwamen in het scheidsrechtersvak. Daar “schopte”hij het tot en met de 2e klas K.N.V.B., doch een vervelende knieblessure maakte aan deze carrière een einde. “Dan maar over naar het trainersvak “, moet Jan Berhard toen gedacht hebben.

Maar…hij had nog geen enkele bevoegdheid. En de anekdote die hij mij daarna vertelt over de benoeming tot trainer van Vitesse ’63 uit Koekange (dat toen nog in de 2e klas van de onderafdeling Zwolle speelde)is kostelijk.Hij kreeg dispensatie van de K.N.V.B., bleef 3 jaar trainer in Koekange en werd ook nog een keer kampioen.

Dan gaat hij 3 jaar naar Old Forward in Frederiksoord, vervolgens 3 jaar naar Balkbrug (2e klas zaterdag) en daarna 3 jaar naar v.v. Diever (toen ook nog spelend in de z.g. onderafdeling).
En aan de lange lijst van clubs komt maar geen eind, want Jan Berhard gaat naar Scheerwolde, een keus waarvan hij zegt dat dat een heel slechte keus is geweest. Hij keert dan weer terug naar Balkbrug, wat inmiddels veranderd is v.v. Avereest. Daar blijft hij ook weer 4 jaar.

En dan, in het begin van de 90’ er jaren, wordt hij trainer van Wacker(een elftal met o.a. Frank Johnson, Marcel Prent enz). Hij blijft twee jaar bij onze blauwwitten om daarna trainer te worden van S.V.B.S., Beltschutsloot.Ook daar blijft hij weer 4 jaar. En tenslotte, de jaren gaan inmiddels bij Jan Bernhard ook tellen, keert hij nog een keer terug bij Vitesse ’63 in Koekange, die hij in 3 jaar brengt van de 4e klas K.N.V.B. naar de 3e.

Maar als u nou denkt, dat Jan Bernhard het dan wel gezien heeft op de voetbalvelden, heeft u het mis. Hij stort zich op de opleiding Sportmassage en zijn eerste club die gebruik maakt van zijn diensten, is de v.v. Havelte.Hij blijft daar ook alweer 3 jaar. Je ziet dat Jan Bernhard absoluut geen loper is!! Ook richt hij zich op individuele sporters en met name de in onze regio bekende Arend Middelveld (Parijs – Ruinerwold) maakt graag gebruik van de diensten van Jan Bernhard.

En u zult het geloven of niet, maar hij keert toch nog weer terug naar het trainersvak, want het damesteam van Vitesse ’63 in Koekange weet hem te verleiden om ze te komen trainen. Hij houdt het twee jaar vol.
Dan komt hij in aanraking met fysiotherapeut Dick Teunis in De Wijk en via hem met het bestuur van Wacker, dat op zoek is naar een verzorger. We schrijven het jaar 2010. Zijn vrouw zegt tegen hem: “Als jij het leuk vindt, moet je het doen”!!

Nou, zulke dingen hoef je tegen Jan Bernhard maar een keer te zeggen. Vandaar dat we hem bij de wedstrijden van Wacker regelmatig met de waterzak het veld in zien rennen.En kennelijk tot genoegen en voldoening van velen, want hij vertelde mij dat hij weer heeft bijgetekend. Hij is niet kapot te krijgen!! Vindt u het gek dat het Hare Majesteit onlangs behaagd heeft hem te benoemen  tot lid in de Orde van Oranje Nassau?? Ik niet!!!

Jan Tijink

 

Nick van der Weide

Weinig supporters zullen de achtergrond van degene die ik deze keer interview, niet kennen. Ik spreek met Nick van der Weide en dat is d’r iene van Alfred van der Weide en Annemarie Mulder.

Nick is 19 jaar (geboren op 19 januari 1993) en hij heeft twee broers (Joost, spelend in A1 van WIJC en Max, die speelt in het altijd sterke E4!) en 3 half-zusjes. Vader Alfred is in Wackerkringen geen onbekende, heeft er zijn jeugd doorgebracht, heeft bij Hoogeveen en M.S.C. gespeeld, heeft 6 jaar de selectie van Wacker getraind en is tegenwoordig jeugdcoördinator bij WIJC.(daarnaast trapt hij nog een balletje in Wacker 3).Dus voetbal genoeg in de familie Van der Weide.

Nick heeft de basisschool “De Horst”doorlopen, is daarna naar de scholengemeenschap “Dingstede” gegaan, heeft daar zijn MAVO diploma Theoretische leergang gehaald, begonnen aan de HAVO – opleiding, doch is daar mee gestopt. Hij is inmiddels werkzaam  bij dienstverleningsbedrijf Slager in Staphorst.

Z’n voetballoopbaan begon hij uiteraard bij de pupillen van Wacker, doch toen hij toe was aan het C-team, ging hij als spits naar F.C. Meppel. Daar is hij 2 jaar gebleven (tot en met het B – elftal) en toen stapte Nick over naar de v.v. Staphorst, waar hij in het B-team begon en enkele jaren als rechtshalf in het A-team heeft gespeeld.. Doch oude liefde roest niet en zo kon het gebeuren dat Nick aan het begin van dit lopende seizoen, weer terugkeerde op het oude, blauwwitte nest in De Wijk. Even leek het er op dat hij tot de 1e selectie van Wacker zou doordringen (hij heeft ook enkele wedstrijden in het eerste efltal gespeeld) doch een vervelende, langdurige blessure wierp hem  terug.

Maar……hij is weer op de goede weg, dat bleek mij tijdens dit interview. Hij blaakt weer van zelfvertrouwen en kijkt vol enthousiasme uit naar het nieuwe seizoen. “Dan moet het gebeuren”, zegt Nick. Rest mij te vertellen dat Nick een hartstochtelijk supporter van Ajax is!! We hopen toch zeker in de toekomst bij Wacker van deze talentvolle speler te kunnen genieten !

Jan Tijink

 

Gert Jan Hoekstra

 In deze rubriek vandaag een eerste kennismaking met de nieuwe trainer van Wacker, GERT JAN HOEKSTRA, die met ingang van het nieuwe seizoen Ronald Bosma opvolgt. Bij mij aan tafel zit een rijzige (twee meter!), maar ook al grijze jongeman van bijna 43 jaar. De naam Hoekstra duidt meteen al op Friese afkomst en dat klopt, Gert Jan (dat is zijn roepnaam) zag het levenslicht op 23 september 1969 in het Friese Dokkum. Hij doorliep het basisonderwijs in Damwoude en het vervolgonderwijs in Dokkum. Op jeugdige leeftijd kwam hij al terecht in het arbeidsproces en op dit moment heeft hij een functie bij PostNL voorheen TNT als sorteerplanner. Hij woont inmiddels in Hoogeveen, is getrouwd met Roos en heeft twee dochters Veerle en Myrthe (tweeling) van 5 jaar en een zoontje, Levi, van 1½ jaar.

Zijn voetballoopbaan stopte al toen hij ruim 20 jaar was, doch het trainersvak boeide hem, al vanaf  zijn vijftiende jaar. Hij begon zijn trainerscarrière bij voetbalvereniging de Wâlden in Damwoude en volgde hier ook zijn eerste trainersopleiding (jeugdvoetbaltrainer). Daarna kwam hij in dienst als trainer bij de voetbalvereniging Broekster Boys ook in Damwoude. Hier haalde hij zijn Trainer-Coach III en werd hoofdjeugdopleidingen bij Broekster Boys. Dat hield hij 10 jaar vol, doch door verhuizing vanwege zijn werkzaamheden kwam Gert Jan eind 2005 terecht in Hoogeveen. Daar werd hij eerst trainer van het B1 elftal en het seizoen daarop van het A1 elftal van voetbalvereniging Hoogeveen, toen beide nog uitkomend op landelijk niveau. Vanaf 2008 is hij hoofdjeugdopleiding bij voetbalvereniging de Weide in Hoogeveen en bij deze vereniging heeft hij ook het diploma Trainer-Coach II gehaald (bevoegdheid tot het trainen van ploegen tot en met de 2e klasse).

Hij vond echter nu toch wel de tijd gekomen om, met al zijn ervaring, eens bij de senioren in dienst te treden. En toen hij de vacature van Wacker zag staan, is hij  eens wat informatie gaan inwinnen, solliciteerde en werd uitgenodigd voor een gesprek. Dat gesprek verliep wederzijds erg plezierig en Gert Jan kreeg van het Wackerbestuur een aanbieding. Zijn goede indruk die hij van Wacker inmiddels had gekregen, samen ook met de positieve informatie over onze club, deed hem besluiten om op deze aanbieding in te gaan. Uit mijn gesprek met hem bleek dat hij al aardig op de hoogte is van een en ander. Hij heeft inmiddels het eerste elftal al een paar keer zien spelen en ook had hij al een aardige indruk van het A elftal van Wacker.

Gert Jan hoopt, na afloop van deze competitie, maar nog voor de grote vakantie, wat voorbereidende werkzaamheden bij Wacker te verrichten. Aan het eind van ons gesprek vielen mij zijn woorden “Ik heb er zin in” op!! O ja, mochten er mensen zijn die denken dat we een echte Heerenveen-supporter in ons midden krijgen, die hebben het mis. Zijn favoriete club is Cambuur (met onze eigen Erik Bakker natuurlijk!!).

Gert Jan: Welkom in De Wijk bij Wacker en een heel fijne, sportieve tijd toegewenst bij onze blauwwitten!!

Jan Tijink

 

Jan Kalter

“Van wie bej d’r iene?” is vaak mijn eerste vraag voor dit rubriekje. Het antwoord van mijn gast was, zonder dat hij van blik veranderde: “Van Henny”!!

Ik dacht meteen: “Dit wordt een humorvol interview!!” En dat werd het met, bij mij aan tafel, Jan Kalter, algemeen penningmeester van de voetbalvereniging Wacker. Henny (volleybal)blijkt zijn vrouw te zijn waarmee hij samen het gezin Kalter vormt. Zoon Erik Jan(voetballer) en dochter Geke(volleybal) completeren de familie. Ik vraag Jan of hij weet wat buitenspel is.  Er komt een uitgebreid verhaal over een speler die achter de verdediging van de tegenpartij staat, waarbij het moment van spelen van de bal cruciaal is. Valt me niet tegen! Jan heeft namelijk (zegt hij zelf) nooit tegen een bal geschopt, doch om te laten blijken dat hij toch wel veel aan sport gedaan heeft komt er een geweldige lijst (nog steeds met datzelfde uitgestreken gezicht!) van aktiviteiten:

Judo, schaken, waterpolo,basketbal,tennis, schaatsen en…………toneelspelen! Dat laatste komt mij niet vreemd voor, maar dan wel in een komisch stuk!! Als ik Jan vraag hoe hij toch bij onze voetbalclub terecht is gekomen, stelt hij een wedervraag. “Hoeveel papierruimte heb je?” Hij heeft vele jaren in een winkel in ons dorp gewerkt, kwam met erg veel mensen in aanraking, doch door verandering van werkkring kwam daar een eind aan. En in zijn nieuwe werkkring ontmoette hij Willem Dekker, oud-keeper van Wacker en tegenwoordig deeluitmakend van de technische staf van Wacker. En Willem wist hem te bewegen om eens mee te gaan naar zijn club. “En”’zegt Jan, “van het een komt het ander. En omdat ik wel een beetje kan boekhouden,ben ik nu algemeen penningmeester. Volgens de ingewijden, die mij voorlichtten, zat daar niet zoveel werk in!!!”
“Zelden ben ik in zo’n diepe valkuil terechtgekomen” roept Jan enigszins verbijsterd uit. “Wat een werk! Wat heb ik een bewondering voor mijn voorgangers.Ik heb er bijna een baan bij! Gelukkig heb ik assistentie van Jan Lier, die mij fantastisch helpt! Maar…….het mooie is, dat ik weer met mensen in contact kom en al heb ik dan misschien niet zoveel verstand van voetballen, ik kan wel lekker meezeuren met al die mensen langs de lijn. Heerlijk!

Jan kijkt wel veel voetbal op televisie en als ik hem vraag of hij een favoriete club heeft, komt er weer zo’n prachtige verhaal!
“Mijn opa en oma hadden vroeger een hond die had de naam van een Amsterdamse club die begint met een A en eindigt met een X!!
Wat moeten de bestuursvergaderingen van Wacker met zo’n humoristsche penningmeester een feest zijn. Was getekend: Jan Kalter.

Jan Tijink

 

Andre Prent

De vraagtekens achter de titel van dit stukje zijn eigenlijk overbodig voor de man die vanavond bij mij aan de interviewtafel is neergestreken. Want wie in onze blauwwitte gelederen kent hem niet? Ik heb het over Andries (beter bekend als André) Prent, geboren op 2 augustus 1949 in De Wijk, het dorp dat hij tot nu toe in zijn hele leven niet voor een ander verruild heeft. Hij trouwt met Geertje Geerts en uit hun huwelijk worden twee kinderen geboren n.l. Sylvia en Marcel (ook alweer oud-eerst elftalspeler van Wacker), inmiddels allebei “de deur uit”.

André bezoekt de lagere school (de huidige “Holwortel”) en gaat daarna naar de L.T.S. in Meppel, om zich te bekwamen in het timmermansvak. Later is hij werkzaam bij het aannemersbedrijf Wittink& Boverhof. De aanvang van zijn voetloopbaan is wat wonderlijk. Hij begint namelijk met lid te worden van een wandelclub, waar Klaas Kist leider van was. En die Klaas Kist was ook leider bij de aspiranten (men kende toen nog geen pupillenvoetbal). Het was dus niet zo verwonderlijk dat André ook ging voetballen. Hij begon als veldspeler en schopte het tot midvoor (centrumspits heet dat tegenwoordig) van het A-elftal.

Ene Frens Wittink, adviseerde André om het eens al keeper te proberen en zo gebeurde het dat hij in 1967 in het doel mocht staan van het 2e elftal van Wacker. In die tijd was Jan Talen zijn trainer en van een echte keeperstrainer was in die tijd nog geen sprake. Jan Talen wordt opgevolgd door Jan Meppelink en André staat al vrij snel onder de lat bij het eerste van Wacker, om daar heel wat jaren te blijven staan!! Een bijzonder jaar voor hem was wel het seizoen 1973/1974, toen zowel het eerste, als het tweede, als het derde kampioen werden. Wacker 1 speelde toen in de 1e klas van de afdeling Zwolle. (Tegenwoordig maakt de vereniging Wacker deel uit van de afdeling Noord)

De kwaliteiten van André bleven ook  bij betaalde clubs niet onopgemerkt, want Zwolse Boys (toen nog een betaalde club) wilde hem graag, samen met de gebroeders Kouwen, inlijven. Vader en moeder Prent staken daar echter een stokje voor!!

Het ging crescendo met Wacker en men bereikte zelfs in de eind zeventiger jaren de 3e klas van de K.N.V.B. Een van de wedstrijden die André zich nog heel goed kan herinneren is de uitwedstrijd tegen het tegenwoordig bekende W.K.E.op het woonwagenkamp in Emmen. André hield die middag op geweldige wijze zijn doel schoon! 0- 0 was de eindstand. Een dubbele beenbreuk in een onschuldige oefenwedstrijd tegen Dalfsen leek een einde te maken aan zijn carrière, doch hij probeerde het nog een keer in het derde, werd met dat elftal, waar onder andere Dick Teunis, Jaap Bakker, Albert Hester, Jan Lier, Harm Rijkeboer (“De Platte”) deel van uitmaakten, kampioen!

Doch de oude blessure was toch van dien aard dat  Andrè besloot er een punt achter te zetten. Een fantastische keeperscarrière, bekend in heel Z.W. Drenthe zat er op! Doch André is zo’n geweldige clubman dat de vereniging uiteraard een beroep op hem deed om zijn diensten buiten het veld aan de club te gaan geven. Hij werd leider van het tweede en ook van het eerste elftal. Samen met Willem Stadman (3 jaar) en Alfred van de Weide (6 jaar) noemt André dit een prachtige tijd. Maar ook die tijd is inmiddels voorbij en tegenwoordig is hij eigenlijk de grote klusjesman! Scheidsrechters ontvangen, materiaalbeheer, veld opruimen na de wedstrijd, kortom: Als je André zoekt, ga maar naar het sportveld aan de Wiltenweg en je vindt hem daar gegarandeerd! Er zijn zelfs mensen die beweren, dat hij zijn bed er ook heeft staan, doch zijn vrouw Geertje heeft mij in vertrouwen verteld, dat dat absoluut niet waar is!!

Wensen heeft André ook nog wel. Hij zou b.v. graag een mooie, kleine, gezellige tribune willen maken, hij wil graag dat Wacker derde klasser blijft (heeft daar trouwens ook het volste vertrouwen in, omdat er voldoende jeugdig talent aankomt!) en…… hij hoopt dat Twente kampioen van de eredevisie wordt.

Laatste vraag aan André: “Wat vind jij nou de beste keeper die je ooit hebt gezien?” Het antwoord bevreemdt mij niet. Het luidde: “Edwin van der Sar”!

Een geweldige clubman deze Andries (André) Prent! Zuinig op zijn !!!

Jan Tijink

Willem Stadman

Als je al bijna 36 jaar meeloopt in de voetbalvereniging “Wacker” en je hebt daar links en rechts nogal wat gedaan, dan wordt het tijd om eens nader kennis met hem  te maken. Ik heb het over Willem Stadman.

Willem werd op 7 januari 1951 geboren in Oosterhesselen. In dit mooie Zuidoost Drentse dorp groeit Willem op. Zijn vader heeft een boerderij en Willem vertelt mij dat hij alle ins en outs van het boerenvak kent! Vol trots weet hij mij te vertellen dat hij zelfs nog “met de hand gemolken heeft”!

Hoewel hij niet uit een echte voetbalfamilie komt, wordt hij als junior lid van de plaatselijke trots VIOS(O).”Vooruitgang Is Ons Streven Oosterhesselen”.Het doet hem veel pijn, dat de roodzwarte mannen uit Oosterhesselen het op dit moment zo zwak doen, dat ze in de onderste regionen verkeren van de laagste klasse die er is!

Uiteraard doorloopt Willem de plaatselijk lagere school en gaat daarna naar de H.B.S. (de Hogere Burger School, zo heette dat vroeger) de tegenwoordige VWO/HAVO , in Coevorden. Hij kiest daarbij voor de B-kant (wiskunde en natuurkunde), slaagt met goed gevolg en kiest daarna voor een Analisten-opleiding in het H.B.O. Inmiddels is natuurlijk ook Amor op zijn pad gekomen en hij leert Jannie Hegen kennen in het al even mooie dorp Wachtum. En als je in die tijd in Z.O. Drenthe de naam Hegen gebruikte, dan wist men meteen te vertellen dat dat die rasechte voetbalfamilie was uit het dorpje Wezup, die Z.B.C. (Zweeloo/Benneveld Combinatie) groot hebben gemaakt. Drie broers Hegen speelden in de jaren ‘40/’50 van de vorige eeuw in die club en een er van was Willems huidige schoonvader. (Hij is nog regelmatig aan de lijn te vinden bij Wacker, hoewel Z.B.C. toch nog steeds zijn voorkeur verdient!)

Willem krijgt een baan in Amsterdam als analist bij Het Onze Lieve Vrouwen Gasthuis in Amsterdam. Samen met Jannie gaat hij daar ook wonen en……..hij gaat daar natuurlijk ook voetballen. Bij de club “Voorland”, achter het oude stadion “De Meer” vanAjax! Zelfs voetbalt hij nog een blauwe maandag bij de toen beroemde club “Blauw Wit” in Amsterdam. Hij herinnert zich daarvan de mooie gesprekken die hij had met Jan Blaazer, bekend cabaretier van radio en televisie. Maar….het Drentse bloed kruipt nu eenmaal waar het niet gaan kan en Willem (en Jannie) besluiten om, als de kans zich voordoet, terug te gaan naar het olde landschap. En die kans doet zich voor bij een vacature aan het Diaconessen Ziekenhuis in Meppel. Hij solliciteert en….raak!! Ze kopen een huis aan de Nijsinghweg in De Wijk. We schrijven dan het jaar 1976. Natuurlijk laat Willem zijn gezicht zien bij Wacker, waar hij even in het 1e speelt (toen onder trainerschap van de sympathieke Jan Klaasen). Blessures dienen zich aan, Willem speelt nog een poosje in het tweede, doch hij gaat, na advisering door bovengenoemde Jan Klaasen, zich bekwamen in het trainersvak. Wacker heeft in die tijd juist haar jeugdopleiding op orde gekregen en Willem is daar als trainer een welkome versterking. Inmiddels heeft het huwelijk met Jannie ook z’n consequenties gekregen, want er worden in de loop der jaren twee zoons geboren: Erwin en Remco en de voetbalgenen van Jannie en Willem zetten zich heel duidelijk voort in de zoons. Beiden schoppen het tot het eerste van Wacker en Remco speelde nog een aantal jaren bij de hoofdklasser Hoogeveen(inmiddels is Remco nog steeds een zeer bruikbare kracht in ons 1e elftal). Willem wordt in de loop der jaren trainer van o.a. S.V.N. in Nijeveen, V.V.A.K. in Kerkenveld en uiteraard ook van Wacker.

En nu, nu Willem net 61 is geworden en over niet al te lange tijd over veel vrije tijd kan beschikken, is hij de beoogd voorzitter van onze club.

Hij is er zich van bewust dat er de komende jaren veel op de sportverenigingen in het algemeen afkomt. Denk maar eens aan de plannen van privatisering van de accomodaties. Willem ziet daarin een duidelijke uitdaging. Hij is er klaar voor!!

Als oud-Amsterdammer is natuurlijk Ajax zijn favoriete club en vindt en vond hij de gebroeders Gerry en Arnold  Mühren wereldvoetballers!
Mijn laatste vraag aan Willem: “Blijft Wacker dit jaar 3e klasser”??
Antwoord van Willem: “Tuurlijk”!!!!
Laat maar komen die nieuwe voorzitter!

Jan Tijink

 

 

Jan van der wal

Iedereen die deel uitmaakt van een vereniging weet, dat de functie van secretaris een heel belangrijke is. Eigenlijk de spil (en dat was de man, waar het in dit interview overgaat, ook in zijn aktieve voetballeven) waar alles om draait.

Bij mij aan tafel in zijn prachtige woning aan het Boschstuk nr. 6 zit de secretaris van onze club Wacker-van Dijk JAN VAN DER WAL.
Jan woont sinds drie jaar met zijn gezin in De Wijk. Hij is in 1959 geboren in Genemuiden en opgegroeid in het Friese Folsgare. Hij is getrouwd met Sjoukje en ze hebben 4 kinderen, waarvan de jongste, Arjan, nog thuis is. Hij is de betrouwbare rechtsback in het 1e team van Wacker.

Jan is vanwege zijn werkzaamheden (hij werkt bij het Nederlands Rundvee Stamboek in Arnhem) komen wonen in De Wijk en reist elke dag naar Arnhem.
Als aktieve voetballer is hij begonnen bij de voetbalvereniging Nijland (gelegen tussen Bolsward en Sneek) heeft daar het eerste elftal gehaald, is op 30 jarige leeftijd vanwege, drukke werkzaamheden op de boerderij bij vader, abrupt gestopt als voetballer, werd toen jeugdbestuurslid en al snel voorzitter van bovengenoemde club. Hij is er trots op dat hij met die club gepromoveerd is van de toen nog bestaande 6e klas naar de 2e klas!

En toen Jan drie jaar geleden in De Wijk arriveerde, wist men hem (met zijn rijke ervaring in de voetballerij) al gauw te strikken voor een functie bij Wacker. Te meer ook omdat zoonlief Arjan zich ontpopte als een talent bij de jeugd en Jan daar regelmatig bij aanwezig was. Nu zit hij op de stoel van secretaris en is hij eigenlijk weer de spil van het elftal(tegenwoordig noemen we dat een aanvallende middenvelder) waar veel omdraait.En ik merk het: Hij beleeft er plezier aan!!

Ook zijn vrouw Sjoukje verricht werkzaamheden in de kantine, dus we mogen rustig stellen: Een aanwinst voor onze club, deze familie. Zuinig op zijn!!

Jan Tijink

 

 

Erwin Stephan

Aan de tafel bij mij (dinsdag 18 oktober 2010) ERWIN STEPHAN, zoon van Alie Katoele en Cor Stephan en broertje van Henk. Erwin is geboren op 30 oktober 1971 en wordt dus eerdaags 40 jaar. Hoewel het somatisch nog niet bewezen is, zal uit het volgende verhaal blijken dat Erwin waarschijnlijk blauwwit bloed in zijn aderen heeft!!!!

Uiteraard begon Erwin zijn “onderwijsloopbaan” bij de mij niet geheel onbekende basisschool “De Horst”, daarna volgde de toen nog bestaande MAVO in Meppel en hij koos daarna de technische richting en daarvan de grafische kant (de appel valt niet ver van de boom, want pa Cor zit in dezelfde richting). Hij kwam terecht bij Slingenberg in Hoogeveen als drukkerijbinder en groeide uit tot bedrijfsleider in dit bedrijf. Nu werkzaam bij Extendum, brancheorganisatie voor Accountants en Adviseurs, als teamleider Marketing & Communicatie.

Erwin woont al meer dan 20 jaar in Meppel, was getrouwd en heeft uit dat huwelijk 2 zoons van 12 en 8 jaar, die allebei bij F.C. Meppel spelen (Talentjes, volgens Erwin!!!)
Erwin is echter “zijn cluppie” in De Wijk trouw gebleven (“Ik heb niks met die Möppelers” zegt hijzelf!). Begonnen als pupil, de junioren van Wacker doorlopen, kwam hij, hoewel wat klein van stuk, als keeper (op 14 jarige leeftijd!!!!) in het 1e van Wacker terecht. Na wat heen en weer gezworven te hebben tussen het 1e en 2e, maakte een vrij ernstige blessure een einde aan zijn actieve loopbaan als voetballer. Doch Erwin zou Erwin niet zijn, als hij niet meteen zijn diensten als vrijwilliger aanbood aan  Wacker. Aanvankelijk als leider van het 1ste elftal, maar na 4 heel  mooie jaren is hij daarmee gestopt.Nu is hij keeperstrainer van Max (Sander Veenstra) en Mug (Machiel Morsink) en vult nog wel eens een gaatje op bij het fameuze vierde. En uiteraard gebeurt dat met hart (ook blauwwit) en ziel (kleur onbekend).

Zijn favoriete clubs zijn Ajax en AZ, de laatste vanwege het feit dat zijn grootouders uit Alkmaar kwamen.Zijn favoriete spelers zijn Ericson (Ajax) en de “ouwe” Italiaanse keeper Dino Zoff. Erwin vindt Wacker (en de lezer van dit verhaal zal daar niet vreemd van opkijken) een geweldige club met een puike sfeer en een enthousiast vrijwilligerskorps. Hij voorspelt dat het eerste bij de bovenste 5 zal eindigen. Ik had geen andere voorspelling van deze doorgewinterde Wackerman verwacht!!

Jan Tijink

Arjan van de Wal

Er is een uitdrukking die luidt: “Wat goed is, komt snel”!! Dat hij snel is gekomen, blijkt uit zijn leeftijd. Hij is van 2e Kerstdag 1993, dus 17 jaar(!!) en nu reeds deel- uitmakend van de vaste 1e elftalgroep van Wacker/Van Dijk. En of hij goed is, loopt hij elke zondag te bewijzen! Het wordt tijd dat we met hem kennismaken.

Arjan van der Wal is de naam, wonend in Boschstuk in De Wijk en komend uit een gezin van vader Jan van der Wal (tegenwoordig secretaris van Wacker) en zijn moeder Sjoukje, 2 broers waarvan 1 nog voetbalt bij Nijland in Friesland, de ander gestopt is met voetballen en een zus die heeft gevolleybald en getennisd. Dus toch wel een sportminded familie. Na de basisschool  in Friesland te hebben doorlopen en vervolgens een paar jaar HAVO/VWO te hebben gevolgd in Sneek, kwam de verhuizing naar De Wijk. Arjan was toen 14 jaar en vervolgde zijn studie op Stad en Esch in Meppel. Daar rondde hij met goed gevolg zijn HAVO-opleiding dit jaar af en zit inmiddels in Groningen op de Hanze  Hogeschool, waar hij communicatie studeert. Op mijn vraag wat het later moet worden, antwoordt Arjan:
“’k Heb nog geen flauw idee!!”. Arjan reist elke dag op en neer naar Groningen en ziet kans om, naast zijn studie, alle trainingen van Wacker te volgen.

Zijn “voetballoopbaan” begon hij uiteraard bij het Friese Nijland in de pupillen en toen de verhuizing naar De Wijk daar was, kwam hij bij WIJC in het  B-team. Vorig jaar speelde hij in het A elftal en toen kreeg trainer Bosma hem” in de lamp”. Die haalde hem prompt bij de 1e selectie van onze blauwwitten en nu bewijst Arjan elke zondag dat zijn trainer het juist heeft gezien. Hij zou het liefst mid-mid spelen, doch voorlopig zal hij het met een sterk opkomende positie als rechtsback moeten doen, hetgeen hem overigens prima afgaat!

Als Fries van afkomst voelt Arjan zich uitstekend thuis bij de Drenthen in De Wijk. Hij vindt Wacker een prima club (kan ook niet anders als je vader secretaris is!!!!) en de zaakjes zijn allemaal prima geregeld. Zijn favoriete club is (hoe is het mogelijk???) Heerenveen en daarvan vindt hij Assaidi en Gouweleeuw geweldige spelers!
Volgens Arjan doet Wacker/Van Dijk dit jaar mee om promotie (b.v. een periodetiteltje!). We helpen het deze leuke jongen hopen!!

Jan Tijink

Jan Bouwman

Het is deze keer “iene” van Heleen Bouwman-Teuben en van Hendrik Jan Bouwman, eigenaren van het bij ons allen bekende eetcafé “Het Vergulde Ros”. Het is zoonlief Jan, geboren op 9 november 1982. Vader Hendrik Jan is wel een echte voetbalfan/kenner (!!??-> Ajax) en heeft het in de gloriejaren van voetbalvereniging IJhorst nog tot het eerste elftal geschopt, terwijl moeder Heleen uit een echte voetbalfamilie komt, met een aantal voetballende broers (Musselkanaal/Stadskanaal).

Jan doorliep de basisschool “De Iekmulder” en daarna de Havo-afdeling van Stad en Esch in Meppel. Hij volgde aan de HEAO in Groningen de afdeling bedrijfseconomie, om vervolgens als stagiaire in de I.C.T.  afdeling van Rollecate in Staphorst aan de slag te gaan. ”Op zich een leuke baan” zegt Jan, “maar dat zitten op een kantoor was niks voor mij “! Hij bezocht tussendoor ook nog in Leeuwarden de Hotelschool. Na de Rollecate is Jan een jaar lang bij Het Vergulde Ros aan de slag geweest, om er in deze periode achter te komen of hier daadwerkelijk zijn toekomst ligt. Hoewel Jan over niet al te lange tijd “Het Vergulde Ros” gaat overnemen, is hij, voorafgaand aan dat avontuur, op zoek gegaan naar commerciële ervaring en heeft deze gevonden bij de koffiebranderij Algra – Mocca d’Or te Zwolle, waar hij nu werkzaam is.

Jan, die deze zomer weer lid werd van de voetbalvereniging Wacker, heeft al een heel voetbalverleden achter zich. Begonnen bij de pupillen van IJhorst , ging  hij mee over naar WIJC toen er een samenwerkingsverband kwam tussen Wacker en IJhorst .In het A1 elftal van WIJC, met als leider Willem Dekker, heeft hij nog samen gespeeld met Sander Dekker, Machiel Morsink, Anne Ploeg enz. Op een bepaald moment volgde Jan o.a. Jurjan Lier en Derk Jan Teunissen naar Alcides, om daar in A1 terecht te komen. Daarna kwam er een periode waarin hij zijn diensten weer aanbood bij  IJhorst en zelfs heeft hij nog een blauwe maandag in het tweede team van Staphorst gespeeld. Maar er was bij Jan een zekere drang om zijn ouwe makkers uit WIJC A1 nog eens weer op te zoeken en zo kon het gebeuren dat er deze zomer een overschrijving kwam naar onze blauwwitten. Hij is inmiddels doorgedrongen tot de 1e selectie, heeft al een aantal verdienstelijk werdstrijden achter de rug, doch is zich goed bewust van het feit dat trainer Bosma een luxe probleem heeft met zijn brede selectie. Jan  is nog zoekende naar de juiste plaats in het elftal, doch hij ambieert een plaats rechts op het middenveld.

Hij is uitstekend tevreden over de sfeer en de gehele entourage, ziet in Ruinerwold en VENO een paar ernstige kampioenskandidaten, en zijn favoriete club is AJAX. En als voorbeeldspelers noemt Jan: Ronald Koeman en Jan Wouters!

Jan Tijnik

André Hendriks

Iedereen die de thuiswedstrijden van ons 1e elftal bezoekt, zal zich het laatste jaar wel eens afgevraagd hebben:”Wie is toch die man, keurig gekleed in het scheidsrechterspak, die als grensrechter met die vlag loopt te zwaaien?”.
Het werd daarom meer dan tijd om hem maar eens even in deze rubriek op te laten draven!!

Het is n.l. ANDRÉ HENDRIKS, geboren als tweeling op 1 november 1971, in Uffelte. Hij komt uit een echte voetbalfamilie. Zijn vader was lange tijd voorzitter en ook trainer van de A-junioren terwijl zijn tweelingbroer oud-keeper van het 1e elftal van de v.v. Uffelte is geweest. En André zelf heeft ook vanaf zijn pupillenleeftijd de groenwitte kleuren van de v.v. Uffelte gedragen. Uiteraard ging hij naar de basisschool in Uffelte, vervolgens naar de toen nog bestaande L.T.S. in Meppel, om vervolgens met goed gevolg een schildersopleiding in Zwolle te voltooien.Hij is tegenwoordig werkzaam bij  het schildersbedrijf Lensen in Meppel.

En dan vraagt men zich natuurlijk af, hoe hij dan in De Wijk is terecht gekomen. Dat is de “schuld” van AMOR en van……………Mirjam Burgwal. In 1991 viel hij op haar of zij op hem, dat vertelt de geschiedenis niet, doch feit is dat zij al vele jaren in De Wijk wonen en in het rijke bezit zijn van zoon Justin, die inmiddels als betrouwbare doelman in D2 van onze club speelt. Aanvankelijk bleef André nog bij Uffelte, als speler,als scheidsrechter bij de jeugd, doch ook als leider bij het 1e en ook wel bij het tweede van Uffelte. Een heel beroerde en vervelende rugoperatie in 2001 maakte een eind aan zijn actieve loopbaan als speler. Het is nog maar een paar jaar geleden dat hij besloot lid te worden van Wacker en die wisten hem snel te vinden om als grensrechter te gaan optreden bij het eerste elftal. En dat doet hij met veel kennis van zaken (en elke supporter zal weten wat voor ondankbare taak dat is!!!.Die “arme” grensrechters krijgen wat naar de oren geslingerd!!!)

Dit doet mij ineens denken aan een anekdote uit het verleden. Het schijnt, jaren geleden, gebeurd te zijn bij een klein “cluppie” waarvan ik de naam niet noem. Niet al te veel publiek, maar wel een zeer fanatiek, wat oudere vrouw, die het absoluut niet eens was met de scheidsrechter van die middag. Zij liet dat ook duidelijk met vooral woord en gebaar weten!! Toen de scheidsrechter op een gegeven moment wat dicht bij de zijlijn kwam, riep die vrouw: “Rotscheidsrechter, aai mien man was, gaf ik oe vergif”!!!!Waarop de scheidsrechter heel rustig antwoordde: ”En als ik met u getrouwd was, vrat ik het nog op ook”!!

Terug naar André. Hij is heel veel te vinden op het sportpark aan de Wiltenweg, omdat ook zijn vrouw/vriendin Mirjam als kantinebeheerder wel wat hulp van hem kan gebruiken. Hij is erg tevreden over de sfeer bij onze vereniging, al blijven er natuurlijk altijd wel wat kleine dingen die beter kunnen. Hij is een supporter van Ajax en heeft in het verleden erg genoten van spelers als Dennis Bergkamp en Marc Overmars. Op mijn vraag wat het eerste elftal dit seizoen gaat doen, antwoordt hij:”We pakken heel stiekum een periodetitel!!! Hoe we het doen weet ik niet, maar we doen het”!!  Laten we het hopen André! In elk geval wens ik je nog veel goede jaren bij onze club toe en dat je maar vaak mag zeggen, als je thuiskomt bij Mirjam: “Het was vandaag weer fijn langs de lijn!!!!”

Jan Tijink

Dieter Kroek

Zijn naam is DIETER KROEK, sinds  kort (weer) speler van ons eerste elftal. Zijn voornaam Dieter is Duits, want zijn moeder is een Duitse en zijn helaas te vroeg overleden opa heette ook zo, vandaar. Dieter is geboren op 10 mei 1985 en woont samen met zijn  vriendin Natascha in de binnenstad van Meppel. Zijn ouders zijn zeer voetbalminded en staan regelmatig bij zoonlief Dieter aan de lijn. Bovendien “doet” zijn moeder de bar bij F.C. Meppel en heeft hij twee zusjes die daar voetballen.

Zijn voetbaljeugd heeft hij voor het grootste deel bij Alcides doorgebracht en daar leerde hij onze huidige 1e elftal spelers Jurian Lier en Derk Jan Teunissen kennen. Toen deze twee jongens enkele jaren geleden besloten terug te gaan keren op het oude nest bij Wacker, besloot Dieter (hoewel hij inmiddels deel uitmaakte van de 1e selectie van Alcides) naar Fc Meppel te gaan.

Na twee jaar Fc Meppel vroeg Alfred van de Weide of Dieter niet bij Wacker wilde voetballen en mede doordat hij al wat jongens van Alcides kende, besloot hij de stap naar Wacker te nemen. Het was voor Wacker echter geen “blijver”, want na een jaar besloot hij toch maar weer terug te keren naar de stad Meppel, waar hij weer bij Fc Meppel ging voetballen. Daar heeft hij 3 jaar tot de 1e selectie behoord, doch aan het eind van het vorig seizoen besloot hij toch nog weer terug te keren naar zijn “alte Kameraden” bij Wacker/Van Dijk. Aldus geschiedde!

Dieter heeft, na de basisschool, het gymnasium in Zwolle met goed gevolg afgesloten, is toen rechten gaan studeren in Groningen, doch na een jaar zag hij in dat er in hem b.v.  geen advocaat schuil ging! Hij meldde zich als student aan bij de Hogeschool Windesheim in Zwolle om daar Personeel en Arbeid te gaan studeren. Na 4 jaar (in 2009) rondde hij deze studie met goed gevolg af, om daarna nog 2 jaar aan de Universiteit in Nijmegen Bedrijfskunde te gaan studeren! Ook dat gebeurde met goed gevolg en deze zomer kwam er een einde aan de studietijd van deze “bolleboos” (mag je wel zeggen!!) en is hij zoekend naar een geschikte baan.

Zijn “voorkeursclub” is, al  vanaf kleuter, AJAX en zijn favoriete speler is Dennis Bergkamp, niet alleen vanwege de geweldige capaciteiten van Dennis, doch ook omdat Dennis Bergkamp tegelijk met Dieter jarig is (10 mei)! Dieter heeft een goede indruk gekregen van Wacker. De zaken rondom de selectie zijn, naast de uitstekende trainer Ronald Bosma en verzorger Jan Bernhard Zwiers, prima verzorgd.

Wij hopen uiteraard dat Dieter deze keer wat langer bij onze blauw-witten blijft en dat er (zoals Dieter hoopt) misschien wel een periodetitel in zit! In elk geval Dieter, bedankt voor dit interview en veel plezier bij onze club!!

Jan Tijink

Herman de Weert

De eerste trainingsavond na de gigantische nederlaag van afgelopen zondag tegen Z.B.C. is bij mij aan de tafel geschoven, een van de nieuwe spelers bij Wacker, Herman de Weert. Mijn eerste opmerking is: “Nou dat was een leuke binnenkomer voor jou, zondag jl. of niet”? Zijn antwoord geeft mij meteen al het gevoel dat ik met een echte sportman te doen heb! “Ja inderdaad, niet plezierig, maar…… je kunt van zo’n nederlaag ook leren”. Herman is onlangs in De Wijk komen wonen, hij is getrouwd met Tanja en ze hebben geen kinderen. Herman is van 26 augustus 1971 en is Staphorster van geboorte. Hij heeft dan ook het grootste deel van zijn voetbalcarrière doorgebracht bij de v.v. Staphorst. Maar liefst 17 jaar maakte hij daar deel uit van de 1e selectie en heeft die hele periode, waarin Staphorst als een komeet omhoog schoot, meegemaakt. De laatste twee jaar heeft hij bij Z.Z.V.V. in Zuidwolde gespeeld.

Van origine is Herman een verdedigende middenvelder, doch ook als back staat hij zijn mannetje.  Zijn rechterbeen is beter (zegt hij zelf) dan zijn linkerbeen.
Hij heeft een L.T.S. opleiding en is als monteur werkzaam bij een Kunststof Kozijnen Bedrijf in Zuidwolde. Nu hij inmiddels een aantal trainingen bij Wacker heeft meegemaakt, heeft hij de indruk dat er goed wordt gewerkt in de selectie, waarbij er ook een gezellige sfeer aanwezig is. ” Ik heb er zin in”, zegt hij.
Herman’s favoriete club is Ajax en hij vindt Messi van Barcelona een wereldspeler!

Ik denk, dat Wacker van deze bijna 40 jarige speler, nog veel plezier kan beleven! Veel succes Herman!

Jan Tijink

Seizoen 1

Derk Jan Teunis

Vandaag in deze rubriek een gesprek met de 24 jarige Derk Jan Teunis, geboren in 1986 als zoon van Sonja en Dick Teunis. Een toch wel sportminded familie, waarvan vader Dick een oud- (en zeker begaafd) voetballer van Be Quick ’28 in Zwolle is (en tegenwoordig deel uitmaakt van de technische commissie  bij Wacker)en moeder Sonja graag de loopschoenen aantrekt om wat kilometers te “vreten”.

Derk Jan heeft in ons dorp de basisschool “De Horst” doorlopen en is daarna terecht gekomen op de Havo van Stad en Esch in Meppel . Toen volgde de studie “Sport en Gezondheid” in Groningen, een studie van 4 jaar, doch Derk Jan zag kans om dat in 3 jaar te doen en daarna is hij overgestapt naar de opleiding Fysio Therapie. Het bloed kruipt nu eenmaal waar het niet gaan kan, want vader Dick beoefent al jaren in ons dorp dit beroep uit). De finish van deze studie komt in zicht en het moet ons niet verbazen als we over niet al te lange tijd in ons dorp spreken van “de oude en de jonge fysiotherapeut Teunis”!.

Zijn voetballoopbaan begon Derk Jan uiteraard bij Wacker, doch na de pupillen, het D-elftal en het C-elftal, stapte Derk Jan over naar Alcides in Meppel. Hij heeft daar, volgens zijn eigen zeggen, erg veel geleerd, doch op een bepaald moment trok het blauwwitte shirt in De Wijk hem toch weer en samen met Jurjan Lier keerde hij terug bij Wacker..
Hij woont inmiddels in Groningen, samen met zijn vriendin Ingrid, doch in de weekeinden is hij in De Wijk om, nu al weer een aantal jaren, deel uit te maken van de hoofdmacht van Wacker als middenvelder (zijn geliefde plaats in het elftal). Een man met een grote actieradius zoals we elk weekend kunnen constateren!!. Derk Jan heeft lovende woorden over de sfeer in de selectie en de totale begeleiding van de staf. Hij is van mening dat, wanneer deze groep bij elkaar blijft, er volgend jaar wel een stapje vooruit kan worden gemaakt (periodetitel???). De favoriete club van Derk Jan is Ajax, terwijl hij Zidane en Iniesta wel “aardige” spelers vindt!!. Een leuke jongen, deze Derk Jan!

Sander Dekker

Sander Dekker is d’r iene van Willem Dekker, in het verleden vele jaren een betrouwbare sluitpost in het doel van Wacker en van Corrie Bolding, die het tot trainster van het damesvoetbal geschopt heeft. Sander heeft een broer Edwin ,die ook deel uitmaakt van de hoofdmacht van Wacker en een zus Monique, die samenwoont met ook alweer een voetballer n.l. een speler van DESZ Zwartsluis. Dus, bij de familie Dekker is genoeg voetbalstof aanwezig om er over te praten!

Sander (want daar gaat het in dit verhaal over) is geboren op 24 augustus 1982, doorliep met veel succes (zegt hijzelf) de basisschool “De Horst”, daarna met evenveel succes de MAVO en het M.B.O., om daarna in het H.B.O. terecht te komen  in de studie commerciële economie. Dat leidde tot zijn huidige beroep als adviseur in de bouw in Lemelerveld. Hij is inmiddels 8 jaar samen met zijn Carolien en ze zijn in het rijke bezit van dochter Isabel.

Sander is vanaf zijn 5e jaar voetballer bij onze plaatselijke club Wacker en staat ook zijn hele (voetbal)leven in de spits! (“Ik zou geen andere plaats weten,”zijn zijn eigen woorden!) .Hij is echter in al die jaren niet verschoond gebleven van blessures, met als dieptepunt zijn dubbele beenbreuk. En uiteraard heeft hij na zoveel jaren ook de nodige trainers meegemaakt. Namen van  Willem Stadman, Alfred van der Weide, Jan Koops, Meindert Halmingh, wijlen Ab Gritter en Ronald Bosma vliegen over de tafel.
Velen zullen het niet weten, doch Sander heeft nog een hobby: Wielrennen en dat zelfs op een hoog niveau, want hij is van plan binnenkort de vermaarde Mont Ventoux  drie keer(!!!) te beklimmen!!!

Sander vindt dat “de  zaakjes” bij Wacker al met al goed voor elkaar zijn en hij is er van overtuigd dat handhaving in deze 3e klas mogelijk moet zijn. Hij gaat zelfs zo ver te stellen dat, gezien de leeftijd van een aantal spelers, de prestaties nog toe zullen nemen! Een heerlijke optimist, deze wat “bonkige”spits met een grote dosis aan inzet. Het is niet verwonderlijk dat hij de Engelse spits Wayne Rooney als voorbeeld ziet. En zijn favoriete cluppie (na Wacker uiteraard!!) is(en het komt er met enige aarzeling uit):dan toch maar AJAX!! Ik hoop voor Sander dat hij nu eens een poosje blessurevrij kan blijven en er voor Wacker  nog heel wat goaltjes ” inprikt”.

Erik Jan Kalter

“Ik kom uit een familie waar men niet al te veel met voetbal heeft”. Dat zijn deze  keer de eerste woorden van mijn “slachtoffer” voor de hierboven genoemde rubriek.
Tegenover mij zit  de (h)eerlijke, enthousiaste sportman Erik Jan Kalter. In ons dorp bekend als bestuurslid van de Oranjevereniging, van de commissie voor het organiseren van het Oud- en Nieuwjaarsfeest en…… als linksback (met een slechte linker poot, zoals hijzelf zegt!) van het 1e team van onze club Wacker-van Dijk. Erik Jan is geboren op 4 september 1987 en wordt dit jaar dus 24 jaar.

Ondanks de eerste zin van dit artikel is vader Jan Kalter onlangs benoemd tot algemeen penningmeester van Wacker en zal binnenkort wel iets meer met voetballen hebben dan Erik Jan in zijn eerste zin van dit interview doet vermoeden!Nog een mooie zin van Erik Jan: “In het begin van het seizoen, zit ik altijd in het tweede en na verloop van tijd mag ik dan nog wel eens een balletje meetrappen in het eerste”. Doch dit seizoen lijkt de “knokker” Erik Jan doorgedrongen te zijn in het eerste, waar hij vol overgave staat te verdedigen (aanvallen gaat hem iets minder goed af!).Zijn inzet is een voorbeeld voor het gehele team.

Erik Jan heeft vanaf zijn pupillentijd tot heden bij Wacker gespeeld en heeft al heel wat trainers voorbij zien komen.Enkele namen die hij noemt zijn: Bas Beijen, Willem Stadman, Willem Dekker,Jeroen Koeling,Rini Janssen, Peter ter Brake, Stefan Bork en natuurlijk de huidige trainer Ronald Bosma. Wat zijn studietijd betreft heeft Erik Jan, na zijn basisschooltijd, de HAVO gedaan in is op dit moment bezig om zijn  H.B.O. opleiding aan de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden af te ronden met de studie “Integrale Veiligheid”.

Erik Jan is zelf in het bezit van het diploma “Pupillentrainer”en het certificaat “Jeugdvoetballeider”en zo gauw de (studie)tijd het toelaat , gaat hij hiervan weer gebruikmaken.
Hij vindt, dat het organisatorisch bij Wacker wel goed in elkaar steekt en dat men zich  als club best  kan laten zien. Op de vraag van mij of Wacker 3e klasser blijft, zal het de mensen die Erik Jan kennen niet verbazen dat hij enthousiast roept: “Tuurlijk”!!! De knokker!! Erik Jan heeft, wat de betaalde clubs betreft, een zwak voor F.C. Zwolle, want daar speelt zijn maatje Erik Bakker, die vroeger bij  Wacker speelde, doch iets meer talent had dan Erik Jan!!. Een gouden verenigingsman deze Erik Jan Kalter. Daar moet je als club zuinig op zijn!

Rob van Luin

Hij woont in “De Eemten”, een “voorstad”van De Stapel. Zijn ouders hebben daar een “Hondenpension” en het gezin bestaat uit vader en moeder en nog twee broertjes.( de ene, ook een talent, speelt in A1 en de ander in C2). Tegenover mij zit, de eerste trainingsavond na de eclatante overwinning van 3 – 0 bij VENO in Vollenhove, de kwikzilverachtige linkerspits van Wacker-van Dijk: Rob van Luin.

Rob is geboren in 1992 in Ede, heeft daar de basisschool bezocht, gevoetbald bij zaterdaghoofdklasser DTS’35 in de jeugd, heeft een aantal jaren met zijn ouders in Amerika gewoond (en daar ook gevoetbald.) Opmerking van Rob: “Een leuk land, maar ik zou er niet willen wonen”! Daarna weer teruggekeerd naar ons land en wel in Ede (bij DTS’35).
Toen kwam de verhuizing naar het hierboven genoemde adres. De keus, wat voetbalclub betreft, viel natuurlijk op onze plaatselijke club Wacker-van Dijk. Hij kwam hier in het A elftal terecht, doch men had bij Wacker al snel door(zo snugger zijn ze bij Wacker ook nog wel!!) dat men” een aardige vis aan de haak had”. Gevolg: Rob zat al vrij snel bij de selectie van het 1e elftal(Vaste supporters zullen zich ongetwijfeld de bekerwedstrijd van vorig jaar Zuidwolde-Wacker herinneren,waarin Rob met twee doelpunten en prachtig spel, een groot aandeel had in de uiteindelijke 4-1 zege voor Wacker).

Rob, die in Zwolle OPERATIONELE TECHNIEK studeert, heeft in het veld een wat”ArjanRobbenachtige” speelstijl. Dreigend en een nachtmerrie voor vele backs! Het liefst speelt hij (zegt hij zelf) vast aan de linkerkant, doch op dit moment wordt er ook een wat zwervende rol in de voorhoede van hem verlangd. Op een vraag van mijn kant of hij bij Wacker blijft zegt hij: “We hebben zo’n fantastisch gezellige, fijne groep, dat men van zeer goede huize  moet komen om mij hier weg te halen”!! (hoewel: er is wel al eens een telefoontje van een naburige hoofdklasser geweest!).

Rob vindt dat de zaken bij Wacker, voor een relatief kleine club,perfect geregeld zijn. Zijn favoriete club is AJAX en die wordt (volgens Rob) ook kampioen dit jaar!! De uitsmijter bewaar ik voor het laatst! Ik vraag Rob: “Blijft Wacker in de 3e klas dit jaar??” En wat is zijn antwoord?: “Met gemak, we pakken nog een paar overwinningen en eindigen in de bovenste  helft”!! De optimist! Maar,…..van zulke leden heb je er nooit genoeg! Laten we hopen, dat we nog lang van deze talentvolle, mooie speler kunnen genieten.

Machiel Morsink

Hij is nog een van de mannen die ik als kleuter indertijd heb ingeschreven als leerling van “De Horst”(waar blijft de tijd???) Het is Machiel Morsink, toen nog wonende in De Schiphorst bij moeder en vader Mieke en Bertus Morsink(ook oud-voetballer van Wacker) en bij zijn broer(tje) en zussen.

Machiel is geboren in 1983.Is,  na zijn tijd op de basisschool De Horst en na het vervolgonderwijs in Meppel  terechtgekomen in het M.B.O in Zwolle. Hij heeft daar de richting I.C.T. gekozen en via een stageplaats bij het bedrijf T.C.S. in Steenwijk  heeft hij  daarna in dit bedrijf een baan gekregen. Hij werkt daar nu ongeveer 7 jaar. Machiel heeft ook nog een muzikale carrière bij onze Koninklijke Muziekvereniging “Apollo”achter de rug (als hoornist).

Machiel staat al vanaf zijn 6e jaar tussen twee doelpalen en een deklat. Tot en met de B junioren bij Wacker en daarna ging hij, om wat duistere reden, naar M.S.C. in Meppel. Hij is daar in het B-elftal begonnen, daarna 2 jaar in het A-elftal en toen nog twee jaar in het 2e team van M.S.C. De toenmalige trainer van Wacker(4 jaar geleden), Alfred van der Weide, vroeg hem toen als keeper terug te keren naar zijn oude “cluppie”in De Wijk. Aldus geschiedde! Hij werd 1e keeper bij Wacker, raakte geblesseerd en toen was daar plotseling zijn huidige maatje en goede vriend Sander (Max) Veenstra die hem verving. En hoe!  En het is in de loop der jaren een prachtige, sportieve strijd geworden tussen die twee om een plaats in het 1e te bemachtigen. Beide hebben ze hun niet geringe capaciteiten!! Voor een trainer natuurlijk een luxeprobleem! Op het moment dat ik dit interview afneem staat Machiel weer in het doel, omdat Sander geblesseerd is, doch…..dat kan zo weer veranderen. Ze vatten het allebei zeer sportief op!

Machiel is ook alweer een aantal jaren jeugdtrainer bij Wacker, een taak die hij heel serieus opvat omdat hij van mening is dat de jeugd eigenlijk het belangrijkste onderdeel van zijn club is. Machiel vindt Wacker een leuke vereniging (hij heeft tenslotte ook een aantal jaren bij een andere vereniging in de keuken gekeken) waar een aantal zaken goed geregeld is. Ondanks de 3 – 0 nederlaag van afgelopen zondag bij Utrecht, blijft AJAX zijn favoriete club. Hij denkt dat Wacker zich dit jaar gaat handhaven in de 3e klas, al zal de tweede competitiehelft wel sprokkelen worden! Machiel woont tegenwoordig aan de Heerenweg (appartement in boerderij van Roelof  Bakker) en….. is nog single.
Dus dames…… een pracht kerel staat op jullie te wachten!!!!

 

 

Ronald Bosma

Mag ik u in deze rubriek voorstellen aan de trainer van onze 1ste selectie, Ronald Bosma, die nu alweer 2 jaar als opvolger van wijlen Ab Gritter werkzaam is bij Wacker. Het is de dinsdagavond training na de teleurstellende  en onnodige nederlaag in de uitwedstrijd bij Sleen, een resultaat waar Ronald nog “goed ziek” van is!

Ronald is op 28 november 1974 geboren in Vledder, getrouwd en heeft 2 zoons,  1½ en 3½ jaar oud. De oudste heeft, volgens Ronald, wel al wat aanleg voor voetbal!!
Ronald heeft, na de lagere school en het voortgezet onderwijs een H.B.O-studie afgerond voor P & O (Personeel en Organisatie) en gaat door het leven als adviseur bij Kenniscentrum Calibris voor 3 à 4 dagen in de week en…als huisvader ,want zijn vrouw werkt ook. Als voetballer heeft hij al heel wat clubs “versleten”! Daar gaan we: BEW (Vledder), Sportclub Heerenveen(A-jeugd), Steenwijk, Olde Veste(Steenwijk), Old Forward(zaalvoetbal) en de club in zijn huidige woonplaats Zandhuizen. Volgens Ronald was hij een scorende spits maar naarmate hij ouder werd schoof hij steeds verder naar achteren en eindigde als laatste man. Hij heeft zijn trainerslicentie T.C. 2 gehaald en mag dus t/m de 2e klas als trainer fungeren. Het is wel zijn bedoeling  om, als de huiselijke omstandigheden het toelaten,  t.z.t. T.C. 1 te gaan halen.

Zijn eerste trainersbaan was bij hoofdklasser Harkemase Boys, waar hij het tweede elftal,dat uitkwam in de reserve hoofdklasse, onder zijn hoede had. En nu dus hoofdtrainer bij onze club Wacker, wat hij een leuke club vindt en die, volgens Ronald, goed bekend staat in de regio!!(en dat is best leuk om te horen!). Zijn huidige selectie vindt hij een groep met vele potenties, waarin meer zit dan er meestal uitkomt. Dat moet kennelijk nog groeien volgens Ronald en daar wil hij graag aan meewerken. Wat hij nog wel eens mist in bepaalde wedstrijden is een duidelijke winnaarsmentaliteit. Men laat nogal eens gauw de “koppies”hangen en dat moet er beslist uit, wil men zich handhaven in deze 3e klas en van die handhaving gaat Ronald uit! Al is het wel uitkijken geblazen!

Hij vindt het organisatorisch bij Wacker wel goed in elkaar steken, al moet men blijven zorgen voor voldoende voetbalkennis in het kader. Het lijkt geen wonder dat Ronald als favoriete club in het betaalde voetbal voor us Heerenveen kiest. In zijn vrije tijd (dus buiten het voetbal en werk) is Ronald een klusser (aan het o.a. het huis) en een “doe het zelver”. En terwijl Ronald zich naar “zijn jongens” onder de lampen spoedt om de aanwezige potenties van deze leuke groep verder te ontwikkelen, denk ik: “Goed van Wacker, dat zij het contract met deze nette en enthousiaste trainer verlengd hebben”. Bedankt Ronald.

Heleen Spijkerman

In de rubriek “Van wie is dit d’r iene” deze keer niet een actieve speler van de eerste selectie, doch een (ook actief!) bestuurslid. Op het moment dat ik dit interview afneem, vriest het dat het kraakt, er ligt sneeuw en voetbal kunnen we voorlopig wel vergeten.

“Slachtoffer” is deze keer Heleen Spijkerman (meisjesnaam Bouwknegt uut Nijeveen). Heleen is 44 jaar en gehuwd met Hanko Spijkerman, die bemoeienis heeft met het 1e elftal van Wacker-Van Dijk. Samen hebben zij twee zoons, die (uiteraard) voetballen bij Wacker. Mart (zittend in het tweede leerjaar van “Stad en Esch”) speelt in C1 en Jorn (groep 7 van “De Horst”) blaast zijn partijtje mee  in E1. Heleen werkt part-time op het kantoor bij het scheepsbouwbedrijf “Holterman Yachting B.V.”te Meppel. Op mijn vraag hoe Heleen bij Wacker is terecht gekomen en of ze iets met voetbal heeft, vertelt zij het volgende verhaal:
“Toen  zoon Mart zo’n  5 à 6 jaar was, was er een K.N.V.B. tournooi op het Wackerveld en Mart mocht als pupil meedoen. Ik vond de gehele organisatie nogal  rommelig en slordig en liet dat ook duidelijk weten, waarop een van de organisatoren (overigens tegenwoordig een vurig supporter!) tegen mij zei: Aai zo goed weet hoe het mot, doe het dan zölf!! Ik ben toen toegetreden tot het jeugdbestuur van WIJC, heb daarin het fenomeen “Pupil van de week” weer nieuw leven ingeblazen en dat leidde er weer toe, dat ik gevraagd werd voor een bestuursfunctie van de totale vereniging. En met mijn boekhoudkundige achtergrond vond men het wel gepast om mij tot penningmeester te bombarderen. We schrijven dan januari 2008.”

We weten nu hoe Heleen bij Wacker is terecht gekomen, maar nu, na 3 jaar, lijkt er alweer een einde aan deze periode als penningmeester te komen.
Waarom Heleen??? Ik laat haar even weer zelf aan het woord: “Je zult het niet geloven, maar het is een ongelooflijk zware job! Ondanks het feit dat Wacker relatief maar een kleine vereniging is, is het financiële beleid van de vereniging zeer complex. Uiteraard heb je betaalde mensen in dienst(b.v. trainers) doch er zijn ook betaalde vrijwilligers en niet betaalde vrijwilligers. En om daarin de grens te vinden,vind ik heel erg moeilijk. Bovendien is het erg moeilijk om de financiën van de kantine op orde te houden”!!

Een functie die haar (volgens haarzelf) goed afgaat, is die van gastvrouw bij de ontvangst van de tegenstander. Dat is ze ook van plan te blijven doen. Heleen vindt ook, dat er wat meer mensen met een “blauwwit hart” moeten opstaan om Wacker in goede banen te leiden. Ondanks het feit dat Heleen van plan is het penningmeesterschap op te geven, is het te hopen dat het bestuur van Wacker kans ziet om deze actieve vrouw, toch op de een of andere manier te behouden voor onze club.

René van Zutphent

Het is de vrijdagavond nà de glorieuze overwinning van Wacker op Ruinerwold en vòòr de uitwedstrijd tegen Sleen.
Tegenover mij zit een vlot babbelende jongeman van 26 jaar, waarvan ik(en met mij meerdere supporters van onze club) mij al een paar jaar afvraag: “Waor is dat d’r iene van”? Hoog tijd dus om hem uit te nodigen voor de bijdrage in onze rubriek. Hier komt zijn verhaal!

René is de zoon van Ivy van Zutphent(met t op het eind!), zijn moeder, waarvan hij ook de achternaam draagt en van Willem van Duin. We hebben te maken dus met René van Zutphent, geboren in Den Haag, doch in 1991 verhuisd naar Koekange. Daar heeft hij zijn lagere school doorgebracht en is toen naar de R.S.G “Stad en Esch”(afdeling HAVO/V.W.O.) gegaan.

Zijn voetballoopbaan begon hij uiteraard in zijn dorp Koekange bij Vitesse, doch op de R.S.G. kwam hij in aanraking met mannen als Sander Dekker, Jurian Lier, Anne Ploeg en vele anderen, die hem kennelijk dringend hebben aangeraden het roodgele shirt van Vitesse toch maar in te ruilen voor het blauwwitte shirt van Wacker! Dat gebeurde, nu zo’n 7 jaar geleden. René haalde zijn HAVO-diploma en ging Human Technology  en Werktuigbouwkumde  studeren. Zijn eerste baan vond hij in Joure, doch tegenwoordig is hij werkzaam bij Brink in Staphorst als adviseur installatieconcepten. Hij woont aan de Doelenkamp in De Wijk samen met zijn vriendin Sharon Wemmenhove.

Even terug naar zijn voetballoopbaan. Bij Wacker zou hij deel uit gaan maken van het gezellige 3e elftal van Wacker, doch de snelheid van René was ook hoofdtrainer Alfred van der Weide niet ontgaan! En zo kon het gebeuren dat hij al snel deel uitmaakte van de 1e selectie van Wacker, waaruit hij niet meer weg te denken is. Als spits, maar de laatste tijd gebruikt trainer Ronald Bosma hem ook nog wel eens als opkomende back. Het maakt René niet zo veel uit waar hij speelt, al heeft hij toch wel een lichte voorkeur voor de spitspositie (en dan liefst met 3 spitsen!).

Hij heeft inmiddels 4x nacompetitie meegemaakt en 2 x promotie, terwijl ook een degradatie hem niet bespaard is gebleven. Hij vindt Wacker een fijne club, waarbij ook de randzaken goed verzorgd zijn. Met name door de sponsoring van Van Dijk(Mark Lakke)is er erg veel verbeterd! René heeft goede hoop, dat Wacker zich in de 3e klasse zal handhaven. Dennis Bergkamp vindt hij nog steeds de mooiste Nederlandse speler die hij gekend heeft en het zal u niet verwonderen dat ADO/DEN HAAG zijn favoriete club is. Een leuke, positieve jongen, deze René van Zutphent.

Sander Veenstra

Het is de dinsdagavondtraining na de verloren (1-0) wedstrijd tegen Zwartemeer. Bij mij aangeschoven, in de altijd keurig nette kantine, is de keeper van het 1e elftal Sander Veenstra. Hij is de zoon van Jannie van der Weide en Harrie Veenstra en broer van Carina. Sander is inmiddels 32 jaar, is pas op 11 jarige met voetballen begonnen. Eerst als veldspeler, maar dat was, volgens Sander, geen succes! ”Toen ben ik maar in het doel gaan staan”, zegt hij en daar is hij , met zijn forse lichaam,tot op heden ook niet meer weg te branden.

Reeds op 15 jarige leeftijd mocht hij het in het 1e elftal proberen, doch door studie en banen die moeilijk met het voetballen vielen te combineren was hij geen “blijver”. Na zijn lagere schooltijd op “De Horst”heeft hij zijn opleiding als instellingskok afgerond. Daarnaast heeft hij vele cursussen gevolgd voor catering, dieetiek, kok en bediening in de horeca. Sander is werkzaam bij “De Kievit”in Meppel als verpakkingsoperator.Daarnaast is hij opleider voor de praktijkbegeleiding in het bedrijf.

In zijn ruim 20 jarige loopbaan heeft Sander al heel wat trainers voorbij zien komen. Hij noemt ze feilloos op: Willem Stadman, Koops, Zwiers,Meindert Halmingh, Rick Hagedoorn, Alfred van der Weide, Ab Gritter en tegenwoordig Ronald Bosma. Het meeste heeft hij opgestoken van de oud-keepers André prent en Willem Dekker. De favoriete club van Sander is P.S.V. en zijn voorbeeld keeper is Hans van Breukelen, terwijl hij ook enorm kan genieten van Gomez(voorheen P.S.V., thans Tottenham Hotspur). Dieptepunten  in zijn voetballoopbaan waren het plotselinge overlijden van trainer Ab Gritter en een degradatie. Hoogtepunten waren er natuurlijk ook! Een kampioenschap met het eerste en 2 promoties.

Sander vindt de huidige 3e klas een zeer gevarieerd gezelschap!(zo noemt hij dat). Technisch goede ploegen, doch ook een aantal “werkelftallen”. Favorieten voor de titel zijn volgens Sander: Zuidwolde, S.V.V. terwijl hij ook Zwartemeer afgelopen zondag geen slechte ploeg vond. Mijn vraag aan Sander: “Blijven we er in”?? Antwoord: “Zonder twijfel. Tegen de winterstop hebben we zo’n 15 punten bij elkaar gespeeld en daarna sprokkelen we d’r nog wat bij en sluiten het seizoen als 3e klasser af”!! Kijk, dat is optimisme en toont de ware sportman. We houden Sander aan zijn woorden! Sander vindt zijn “cluppie” een gezellige club waar de meeste dingen goed gaan.

Mijn laatste vraag aan de doelman ,die met hart en ziel Wackerman is, is: “Waarom noemen ze jou steeds MAX”? Antwoord van Sander: “Mijn vader en die zijn vader en daarvan de vader, heette Max van der Weide. Dat schijnt een “potige “voetballer geweest te zijn die bij Wacker speelde. En plotseling riep Oele(Roelof Hulzebos) een keer Max tegen mij! Nou, zo is ’t gekomen!!”. Waarvan akte.

Nou Max, bedankt voor je gesprekje en eh……… Sla ze d’r uit hè!!

Remco Stadman

Die vraag zal, met betrekking tot mijn volgende “slachtoffer” voor deze rubriek, in Wackerkringen niet vaak gesteld worden. Want wie kent hem niet! Het mannetje met die mooie, iets rondgevormde beentjes, z’n opvallende haardos van een bepaalde kleur, en z’n vermogen om ongelooflijk mooie vrije trappen te nemen. Ik heb het over Remco Stadman. Inmiddels 33 jaar, zoon van Willem en Jannie Stadman, samenwonend met Hanneke, in het bezit van 2 mooie dochters (zegt hij zelf) en broer van Erwin (35 jaar, die zijn lange loopbaan van zo’n 30 jaar bij Wacker aan het afbouwen is in het 3e elftal). Ook weer zo’n echte voetbalfamilie die familie Stadman. Vader Willem, jaren gevoetbald bij VIOSO in Oosterhesselen en bij Wacker, waarvan hij ook nog een aantal jaren trainer is geweest. En moeder Jannie heeft als meisjesnaam Hegen en dat was in de eind veertiger en begin vijftiger jaren van de vorige eeuw in Z.O. Drenthe in het algemeen en in Zweeloo (Z.B.C) in het bijzonder, een begrip. Opa Berend (nog vaak als supporter aan de lijn te vinden bij Wacker) als rechtsbuiten, oud-oom Luuk als zeer begaafde technicus linksbinnen en oud- oom Jan (ook met een bijzondere kleur haar!!) als zwoegende middenvelder. Geen wonder dat het voetbal bij Remco met de paplepel is ingegeven.

Reeds op 5 jarige leeftijd ging het blauwwitte shirt al over zijn schouders en hij was in de pupillen al bekend om het nemen van corners vooral. Hij was een van de weinigen die die zware en grote bal in één keer voor het doel kreeg! Hij ontwikkelde zich heel snel, doorliep de jeugd van Wacker en bereikte al ras het 1e elftal. De rustige en wat ingetogen Remco had geen enkele moeite om zich bij “de groten” aan te passen. Onbegrijpelijk, dat betaalde clubs in de buurt (Zwolle, Emmen, Heerenveen) hem toen niet ontdekt hebben. Dat deed wel de voetbalvereniging Hoogeveen. Die wisten hem te verleiden om voor wat onkostenvergoeding en wat premies naar Hoogeveen te komen. Remco was toen 20 jaar en speelde met Hoogeveen in de hoofdklasse. Z’n hoogtepunt (vertelt hijzelf) beleefde hij toen hij in een wedsrijd tegen H.S.C. uit  Haaksbergen (6–0 voor Hoogeveen) 4 keer scoorde. Na 5 jaar kwam er bij Hoogeveen een nieuwe trainer die (volgens Remco) alleen maar belangstelling had voor bepaalde spelers, Remco ging in ploegendienst werken en dus werd 3x in de week trainen wel wat veel van het goede en het blauwitte bloed van dat cluppie in De Wijk kroop ook bij Remco waar het niet gaan kan! Terug naar zijn “roots”. Blijdschap aan vele kanten! Bij Remco zelf uiteraard, bij de club Wacker en zijn supporters en ook bij zijn familie!

Op mijn vraag welke Nederlandse club bij hem favoriet is, kwam wat aarzelend de naam van Ajax. En favoriete spelers van Remco zijn de gebroeders Siem en Luuk de Jong. Op mijn vraag hoe lang Remco nog door wil gaan als speler van het eerste, is zijn antwoord: “Dat is afhankelijk van de blessuregevoeligheid die de kop een beetje begint op te steken”. Wij, langs de lijn, hopen natuurlijk dat we nog lang van deze rasvoetballer met zijn fenomenale vrije trappen, kunnen genieten.

Edwin Dekker

Het is de trainingsavond na de 2–0  overwinning  op Schoonebeek. Tegenover mij  zit een fantastisch gezond uitziende jongeman, die na het “buffelen” van zondag weer toe is aan een flinke portie trainingsarbeid. Het is Edwin Dekker, 22 jaar, zoon van Willem en Corrie Dekker en jongere broer van Sander en Monique. Een echte voetbalfamilie; Vader Willem is jarenlang de betrouwbare sluitpost geweest in het doel van Wacker, moeder Corrie komt uit de voetbalfamile Bolding (ze schijnt zelfs een blauwe maandag trainster geweest te zijn!), broer Sander is spits in de huidige selectie en zus Moniek is ook al met een voetballer getrouwd! Trouwe supporters  van onze club, deze familie Dekker.

Edwin dus! Door zijn vader en moeder volgestouwd met voetbalgenen;  hij voetbalt al vanaf zijn vijfde jaar in de blauwwitte kleuren van Wacker en sinds een jaar of vijf zit hij alweer bij het eerste elftal, waar hij als middenvelder (zowel verdedigend als aanvallend) de stuwende kracht is. Een speler waar Wacker veel plezier aanbeleeft en, naar wij hopen, nog zal beleven. Edwin is nog student aan het H.B.O. in Groningen, waar hij wekelijks  college loopt in het vak “vastgoed/makelaardij”. Hoewel hij wel een vriendin (Kristel) heeft, woont hij nog lekker bij pa en moe thuis. Edwin is, zoals hij zelf zegt, trots op zijn “cluppie” uit De Wijk. Hij vindt de zaken bij Wacker goed georganiseerd en hij vindt ook dat Wacker zich naar buiten toe goed presenteert. Wat de accommodatie betreft,  heeft hij wel wat kanttekeningen met betrekking tot de kleedkamers. Daar zal, op niet al te lange termijn, iets aan moeten gebeuren.

Het verblijf in de 3e klas valt Edwin niet tegen, al zal er (vooral in de thuiswedstrijden) flink punten “gesprokkeld” moeten worden om dat plaatsje in de middenmoot (waarop hij hoopt) te pakken. Hoewel er dit jaar wel wat jeugdspelers bij Wacker zijn doorgebroken, baart het hem wel zorgen, dat dat aantal te gering is. Dat kan zich op langere termijn gaan wreken. Op mijn vraag wat voor hem een voorbeeld als voetballer is, was het antwoord niet verrassend! Jari Litmanen, de Fin, die nog steeds, op hoge leeftijd, deel uitmaakt van het Finse elftal. Als je Edwin ziet voetballen, is dat antwoord dus niet verrassend! De mooist spelende club in Nederland is voor Edwin:  Ajax.

Een gouden kerel, deze Edwin Dekker, waar Wacker best trots op mag zijn en……… zeker ook zuinig op moet zijn!!

Jurian Lier

En als eerste “slachtoffer” neem je dan uiteraard de aanvoerder van ons eerste team, Jurian Lier, zoon van Irene en Jan Lier. Vader Jan is oud-voetballer van Ruinerwold en ook van Wacker, moeder Irene heeft wat minder met voetbal (volgens Jurian). Jurian is 26 jaar, heeft de basisschool “De Horst” in De Wijk doorlopen, daarna zijn V.W.O.-diploma aan Stad en Esch in Meppel gehaald, om vervolgens aan de Universiteit in Groningen te gaan studeren in de vastgoedkunde. Jurian is inmiddels met goed gevolg afgestudeerd en werkt bij Ingenieursbureau Tauw in Deventer. Hij rijdt elke dag de route De Wijk-Deventer en woont nog mooi bij pa en ma thuis (lekker goedkoop!). Hij is inmiddels in het rijke bezit (zegt hijzelf!) van een vriendin Margrieta uit – u raadt het al – Ruinerwold. Mooi meegenomen is, volgens Jurian, dat ook zij voetbalt. Ze komt zo nu en dan bij Jurian kijken. Daarnaast is zij verpleegster in het ziekenhuis. Ze zijn samen op zoek naar een geschikte woning.

Jurian is als voetballer in de pupillen bij Wacker begonnen, doch vanaf de C-junioren heeft hij een aantal jaren bij buurtgenoot Alcides in Meppel gespeeld. Hij heeft daar alle jeugdelftallen doorlopen, schopte het tot de selectie van het eerste elftal, doch kwam niet verder dan “de bank”. Dat deed hem 6 jaar geleden besluiten terug te keren naar zijn oude liefde Wacker in De Wijk. Uiteraard waren ze daar in De Wijk best blij mee en de toenmalige trainer Alfred van de Weide zette hem dan ook alras in het 1e. Als trainers heeft Jurian daarna nog de helaas veel te vroeg overleden Ab Gritter gehad, Willem Stadman en op dit moment Ronald Bosma. Sinds 2 jaar draagt hij, als laatste man in de verdediging, de aanvoerdersband en dat doet hij m.i. op voortreffelijke wijze. Hij is duidelijk aanwezig, communiceert goed met de bank en spelers en gaat op een goede wijze om met de scheidsrechters. Het verblijf tot nu toe in de 3e klas valt niet tegen, al zal het best een zwaar seizoen worden om de broodnodige puntjes bij elkaar te sprokkelen. “Maar”, zegt Jurian: “Als we er hard voor blijven knokken, heb ik er het volste vertrouwen in, dat dat zal lukken!” En daar sluit ik mij graag bij aan! Op mijn vraag of hij een favoriete club heeft, antwoordt hij, dat elke club die mooi voetbal speelt z’n voorkeur heeft (Real Madrid, Barcelona, Arsenal) en favoriete spelers zijn bij hem spelers als Dennis Bergkamp in zijn goede jaren.

Jurian is uitstekend tevreden over de sfeer bij Wacker, vindt dat de selectie netjes voor de dag komt en vindt ook dat de kantine er keurig uitziet. Hij vindt wel, dat Wacker heel zuinig moet zijn op al die vrijwilligers die er steeds maar weer voor klaarstaan om al dat goede tot stand te brengen. We bedanken deze leuke aanvoerder van het eerste voor zijn openhartig gesprek en we hopen dat hij nog lang zijn plekje in de verdediging van Wacker blijft innemen.