Op een nog net bespeelbaar veld, onder barre omstandigheden met de gehele wedstrijd regen en zelfs natte sneeuw en ook barre kou, moesten onze blauwwitten aantreden tegen de jongens uit Munnekeburen (V.W.C.) waarvan in de uitwedstrijd reeds met 7 – 2 was gewonnen.
En het gevaar van zo,n uitslag dat men dan de thuiswedstrijd als een “makkie”gaat zien. Trainer Theo van ’t Zand had ze kennelijk duidelijk op het hart gedrukt de 7 – 2 gauw te vergeten en er vanaf de 1e minuut 100% voor te gaan! En dat heeft het elftal, ondanks de beroerde omstandigheden zoals hierboven genoemd, op sublieme wijze gedaan. Onder de prima leiding van scheidsrechter Slag uit Rouveen (hij kon het deze middag zonder gele kaarten doen, hetgeen ook een compliment is aan de sportiviteit van beide ploegen!!)trok Wacker meteen ten aanval , al moest men wel attent zijn voor de uitstekende midvoor van V.W.C.
Het duurde tot de 11e minuut voordat de kwikzilverachtige Rob van Luin kans zag om Wacker op een op 1 – 0 voorsprong te zetten. En diezelfde Rob van Luin schoot in de 26e minuut ook nummer 2 binnen. Dat was ook de ruststand.
Kletsnat zochten de beide elftallen de warme kleedkamer (en warme thee) op. Na de hervatting zocht Wacker meteen maar weer het doel van V.W.C. op, waarin een niet al te beste keeper stond en het was dan ook geen wonder dat Mark Kramer kans zag de 3 – 0 op het scorebord te brengen. En terwijl doelman Daan Dekker bijna blauw van de kou in het Wacker doel stond, zag hij dat zijn collega van V.W.C. een schot van aanvoerder Edwin Dekker liet glippen en Mike Hooier eenvoudig de 4 – 0 binnenschoot. En toen Mark Kramer ook nog een corner in een kéér in het doel zag belanden, waardoor de stand 5 – 0 werd, kon scheidsrechter Slag, tot opluchting van velen, deze wedstrijd naar het verleden fluiten. Wacker deed deze zondag goede zaken en zit, met nog een paar ploegen, op kampioenskoers.
Zondag a.s. gaan de Wijkers de polder in en wel naar Rutten.(R.K.O.)
Jan Tijink