Rubriek: “wat me deze week opviel…”

WAT ME DEZE WEEK OPVIEL…………
Dat was het buitengewoon vroege tijdstip waarop de z.g. “trainerscaroussel” op gang kwam. Terwijl het seizoen nog niet op de helft van het aantal te spelen wedstrijden is aangeland, hebben vele trainers al aangekondigd het na dit seizoen bij hun huidige club voor gezien te zullen houden.
Men jaagt elkaar op; het lijkt wel een besmettelijke ziekte!
Het wordt kennelijk elk jaar vroeger.
Misschien het overwegen waard om, net als bij de spelers, een soort transferperiode in het leven te roepen????

Jan Tijink

Wedstrijdverslag Ruinen-Wacker

RUINEN  –  WACKER  2 -2

Het was alweer een aantal jaren geleden, dat de 1e teams van de voetbalvereniging Wacker  en de voetbalvereniging Wacker elkaar in competitie verband bestreden hadden.
Afgelopen zondag was het echter weer zover! Een echte derby, onder natte weersomstandigheden en onder toeziend oog van een, niet al te grote, schare kleumende toeschouwers.
De stand op de competitieladder leerde ons dat, qua puntenaantal, het verschil in sterkte niet groot kon zijn. Dat bleek ook al heel snel na het beginsignaal van de rustig (goed)  fluitende scheidsrechter Smit uit Musselkanaal. Het veldspel van Wacker oogde wat verzorgder , doch de kansen waren er voor Ruinen. Vooral bij een harde knal van de Ruinen voorwaartsen, die boven het hoofd van doelman Sander Veenstra tegen de deklat uit elkaar spatte.
In de 35ste minuut, het moment waarop Wacker steeds beter in haar spel kwam, nam Ruinen toch de leiding.
Maar Wacker had haar antwoord meteen klaar, toen Sander Dekker, in dezelfde minuut, met een leep boogballetje , de stand weer gelijk trok. En Wacker voelde dat er meer in zat! De uitstekend spelende , snelle, Mark Kramer, zag kans, na geweldig doorzetten, Wacker nog voor de rust aan de leiding te helpen.
Ruinen had na de pauze de mouwen(ondanks de kou!!)nog verder opgestroopt! Wacker moest terug en in plaats van een beslissende derde goal voor onze blauwwitten, viel toch de gelijkmaker achter Sander Veenstra. En de “zebra”’s uit Ruinen roken bloed! Er ontstond een heroisch gevecht om de overwinning, terwijl beide ploegen “de knollen volledig  op hadden”.
Het laatste fluitsignaal klonk vele spelers als muziek in de oren.
Een verdiend gelijkspel voor beide ploegen was het resultaat van deze sportieve derby!

Jan Tijink

Gemeente De Wolden project “hard gras”

DE WOLDEN – In november 2012 heeft de gemeenteraad van De Wolden twee miljoen euro beschikbaar gesteld voor de aanleg van kunstgrasvelden en nieuwe club- en kleedaccommodaties. Dit project heet ‘Hard Gras’. De afgelopen twee jaar zijn in de Wijk, Koekange en Zuidwolde nieuwe buitensportaccommodaties aangelegd. Inmiddels zijn alle accommodaties officieel in gebruik genomen door de verschillende gebruikers.

Jan van ’t Zand, wethouder Sport: “Met de afronding van het project ‘Hard Gras’ hebben De Woldense buitensportverenigingen weer toekomstbestendige sportaccommodaties. Ik wens alle sporters veel plezier en succes!” Benieuwd naar wat er in de afgelopen drie jaar is gerealiseerd? Bekijk dan het filmpje op Youtube.

Wedstrijdverslag Wacker-AsserBoys

WACKER – ASSER BOYS  0 – 0

wacker-asserboysEen wedstrijd met als einduitslag 0 – 0 krijgt vaak de classificatie saai!
Dat kan van de hierboven genoemde match absoluut niet gezegd worden. Het was vanaf het begin tot het eind zeer spannend en de wedstrijd stond op een behoorlijk 3e klas niveau.
De belangen van beide clubs lagen op een verschillend uitgangspunt. Asser Boys lonkt naar de bovenste plaatsen, terwijl Wacker zo langzamerhand dicht bij de gevarenzone bivakkeert! Je zou dus een behoorlijk krachtsverschil kunnen verwachen. Niets was minder waar!!Vooral in het begin van de wedstrijd was Wacker duidelijk de bovenliggende partij met een aantal prachtig uitgespeelde kansen. Daar hadden er zeker drie van moeten “hangen”. In de 10e minuut lijkt Wacker het deksel op de neus te krijgen, als Asser Boys van de overigens rustig fluitende scheidsrechter Schram uit Leeuwarden, een penalty krijgt toegewezen. Dit naar aanleiding van een te zacht teruggespeelde bal in de Wackerdefensie. De meningen over de vermeende overtreding van keeper Sander Veenstra liepen nogal uiteen.
Gelukkig was Asser Boys zo vriendelijk om aan de discussie een eind te maken door de penalty naast te schieten!!
Beide ploegen blijven , voor een kleumend publiek,een leuk spelletje op de grasmat leggen.
Na de thee /koffie denkt het publiek dat de thuisploeg, nu spelend richting de kantine, Asser Boys op de knieën zal krijgen. Niets is minder waar!! Juist de Asser jongens komen beter in hun spel en de ene aanval na de andere rolt in de richting van de overigens prima keepende Sander (MAX) Veenstra. Ook een pluimpje op de hoed van de achterhoede overigens. En dan komt het moment waarop heel Wacker gewacht heeft. Een vrije trap op de rand van het strafgebied van Asser Boys. Twee schutters staan klaar om het vonnis te voltrekken (Remco Stadman en Wesley Bezemer). Het wordt Wesley die de bal keurig achter de (goede) Asser doelman knalt. Laat nou die scheidsrechter  met zijn rechterarm omhoog hebben gestaan!! Indirecte vrije trap dus en Wesley deed het direct! Vreugde bij Assen, verdriet bij De Wijk!!
Er volgt nog een spannend kwartiertje, waarbij beide partijen werkelijk tot de bodem gaan, doch de wedstrijd afsluiten op de beginstand. En dat was dus ook terecht, al zullen onze blauwwitten er blijer mee zijn dan de blauwwitten uit Assen!

Jan Tijink

Uit: Meppeler courant

Gert Jan Hoekstra stapt uit ‘warm bad’

Geplaatst op woensdag 26 november 2014 09:52
0 reacties
  • Gert Jan Hoekstra: ‘Ik wil mezelf verder ontwikkelen.’

De Wijk – Toen Gert Jan Hoekstra begin 2012 de stoute schoenen aantrok en solliciteerde bij Wacker moest hij even slikken toen hij de bestuurskamer binnenstapte voor zijn sollicitatiegesprek.

Een twaalfkoppige delegatie van de voetbalclub uit de Wijk wachtte hem op in het knusse kamertje. Hoekstra lacht erom als hij eraan terugdenkt. Het typeert de club wel een beetje, vindt hij. ‘Een hele fijne en hechte vereniging.’

Ervaring in het jeugdvoetbal had hij op dat moment voldoende. Ruim 25 jaar was hij daarin al actief, maar het trainen van een seniorenteam was volstrekt nieuw voor hem. Nu, drie jaar later, concludeert hij dat die keuze een buitengewoon goede is geweest. ‘Dat ik nu verder wil in het seniorenvoetbal zegt eigenlijk wel genoeg’, reageert de oefenmeester. ‘Vanaf het eerste moment heb ik mij hier volkomen thuis gevoeld.’

Hoogtepunt

In het eerste seizoen ging dat gepaard met geweldige resultaten. Na een machtige eindsprint promoveerde de club zelfs pardoes naar de tweede klasse. Daarmee schreven Hoekstra en zijn ploeg clubhistorie, want nog niet eerder was Wacker op dat niveau actief geweest. ‘Een hoogtepunt, vanzelfsprekend’, stelt de oefenmeester uit Hoogeveen. ‘Op die prestatie mogen we als trainer en spelersgroep heel erg trots zijn. Nu komt mijn naam terug in de jubileumboeken, dat is natuurlijk hartstikke leuk.’

Maar het jaar erna ging het Hoekstra en de zijnen een stuk minder voor de wind. Dat het een moeilijk seizoen zou worden, oké, daar had iedereen binnen de club wel rekening mee gehouden. Maar één puntje uit dertien wedstrijden: dat had zelfs de grootste pessimist niet voorzien. Na de winterstop kwamen de gemaakte stapjes alsnog van pas, maar degradatie bleek onafwendbaar. Van een dieptepunt wil Hoekstra echter niets weten. ‘Het is jammer dat we het niet een jaartje langer hebben kunnen volhouden, maar achteraf bezien was het dat jaar daarvoor gewoon net iets te snel gegaan.’

Hoewel de nederlagen in rap tempo aaneen werden geregen, weigerde Hoekstra van zijn geloof af te stappen. ‘We hadden met tien man voor de goal kunnen gaan hangen, maar dan leer je ook niets. We zijn blijven voetballen, waardoor we vaak de complimenten van de tegenstanders kregen en we hebben ons op een positieve manier laten zien.’ In die periode ervoer Hoekstra meer dan ooit de warmte van de club. ‘Iedereen is positief gebleven, dat zegt iets over deze vereniging. En al met al was het, ondanks al die nederlagen, toch een fantastische ervaring die we niet snel zullen vergeten.’

Blessureleed

In het huidige seizoen gaat het nog niet helemaal naar wens. Mede door een karrenvracht aan blessureleed in de eerste wedstrijden bungelt Wacker onder in de middenmoot. ‘Teleurstellend, ja’, vindt Gert Jan Hoekstra. ‘Je hoopt dat je de geleerde lessen van vorig jaar kunt meenemen naar dit seizoen, maar dat komt er nog niet helemaal uit.’ Desondanks blijft een top 5-klassering het doel. ‘Dat lijkt me reëel.’

De mindere prestaties dit seizoen zijn geen reden om te vertrekken, zo benadrukt hij. Hoekstra weet wat de groep in zijn mars heeft. ‘Maar ik wil mezelf verder ontwikkelen.’ Het was een lastige beslissing, die Hoekstra met pijn in het hart meedeelde aan zijn spelers. ‘Je moet zoiets wel goed kunnen onderbouwen, vind ik. Ik merkte dat dat niet zonder emotie ging en mijn stem wel even oversloeg. Het is ook niet om de club of de spelersgroep, want ik heb het nog steeds geweldig naar mijn zin. Maar ik wil gewoon zelf verder kijken. En waar dat dan precies is, of op welk niveau? Ik heb geen idee. Het gaat om de goede klik, zoals ik die hier ook heb gevonden. Wacker is echt een warm bad.’

Hoofdtrainer vv Wacker

Advertentie:
Hoofdtrainer VV Wacker
seizoen: 15/16

VV Wacker uit De Wijk is op zoek naar een enthousiaste en ambitieuze trainer voor de A-selectie uitkomend in de 3e klasse zondag.

Functie eisen:
–  in bezit zijn van een geldig TC2 diploma en goede commutatieve  vaardigheden.
–  de trainingen verzorgen op dinsdag- en vrijdagavond.
–  begeleiden en coachen tijdens alle wedstrijden van 1e elftal.
–  goed contact onderhouden met trainer B-selectie en trainer A’s.
–  interesse en betrokkenheid tonen in de vereniging.

Sollicitaties met CV kunnen schriftelijk of per mail voor 8 december gestuurd worden naar:
VV Wacker
Tav secr Jan vd Wal
Postbus 21
7957 ZG De Wijk
secretaris@vvwacker.nl

Wedstrijdverslag Trinitas-Wacker

TRINITAS = WACKER 2 – 5
Toen ik zondagmiddag in de auto zat, op weg naar het dorpje Boijl, naar de uitwedstrijd van Wacker tegen de fusieclub Trinitas, had ik een gevoel dat, na wat ongelukkige wedstrijden in het begin van de competitie, het deze middag voor onze blauwwitten wel eens de goede kant op zou kunnen gaan. En waar baseerde ik dat goede gevoel nou op?? Wel, op de goede resultaten en het spel van de laatste weken. De uitwedstrijd tegen De Blesse(een 3 – 0 overwinning), de thuiswedstrijd tegen mede koploper Dwingeloo(een 2-1 overwinning) en het toch wel goede spel in de bekerwedstrijd, (ondanks de 3 -1 nederlaag) tegen de 1e klasser S.C. Erica. Daardoor had ons elftal een flinke “boost”gekregen!(dacht ik!!)Hoe anders was de realiteit en hoe hard werd ik in Boijl weer met beide benen op de grond gedrukt.
Tegen een absoluut niet groots spelend Trinitas, wat echter fysiek hartstikke sterk was en een aantal “kerels” met geweldige kop sterkte in de gelederen had, werd ons elftal al snel met de neus op de (harde) feiten geduwd. Er moest deze middag “gebikkeld” worden.
De jongens van Trinitas hadden waarschijnlijk de laatste tijd weinig naar het Nederlands elftal gekeken, want van het schuifie/schuifievoetbal van links naar rechts hadden ze nog nooit gehoord! “Lange halen en vroeg thuis”was het parool bij de achterste mensen van Trinitas. En hoe gevaarlijk dat systeem kan zijn, bleek na ongeveer 25 minuten, toen er weer zo’n lange “pegel” door de achterste linie van Trintas naar voren werd gestuurd en hun midvoor alles en iedereen er uit liep en keeper Sander Veenstra kansloos liet.”Niets aan het handje” dachten we en vooral niet toen Sander Dekker (naar mijn mening in buitenspelpositie) de gelijkmaker prima binnenschoot.
Na de pauze zag je de achterhoede van Trinitas langzaam breken(de uittrappen gingen nog verder de bos in!) en je denkt: “Nu even voetballen Wacker en de buit is binnen”.Maar ja, als er dan in de achterhoede even de coördinatie zoek is, is “keeper Max” opnieuw kansloos. En dan wordt het pompen of verzuipen voor Wacker. En het werd dat laatste, want opnieuw ziet het er allemaal niet even fraai uit in onze achterhoede en Trinitas leidt met 3-1.
Nog een keer pompen of verzuipen??? Het lijkt nog wat te worden als invaller Marcel Muller met een doffe dreun in de kruising raak schiet. Zou het dan toch nog wat worden?? “Vergeet het maar”, dacht de vrij zwak leidende scheidsrechter, want hij legde de bal op de stip voor een Schwalbe waarmee de beste jongen uit Boijl wereldkampioen zou kunnen worden!!!.
Onbegrijpelijk, hoe een scheidsrechter(en hij stond er vlak bij!!) zo’n blunder kan begaan!. Koud kunstje voor Trinitas om er 4 -2 van te maken en de wedstrijd daarmee volledig op slot te gooien!
Dat het ook nog 5 – 2 werd (weer was de samenwerking in de verdediging volledig zoek)had geen enkele betekenis.
En onder het oog van oud-trainer Ronald Bosma (leuk dat hij er was!) verlieten de blauwwitte mannen (toepasselijk in het zwart!) de Arena.
Volgende week dan maar tegen Asser Boys??????

Jan Tijink

Hoofdtrainer verlaat Wacker einde seizoen

WAT ME DEZE WEEK OPVIEL………….hoekstra
Dat was de verrassende mededeling dat onze hoofdtrainer, Gert Jan Hoekstra uit Hoogeveen, onze club “Wacker” aan het eind van dit seizoen gaat verlaten.
Hoog tijd om even een praatje met Gert Jan te gaan maken:

Hoewel de carrousel van de trainerswisselingen nog maar langzaam op gang komt, is Gert Jan, in goed overleg met bestuur, technische commissie en spelers, tot boven vermeld besluit gekomen.
Gert Jan is met zijn derde seizoen als hoofdtrainer bij “Wacker “ bezig. Drie jaar geleden begon hij aan deze klus. Hij was als jeugdtrainer bezig geweest bij “De Weide” in Hoogeveen en had wel aspiraties om, in het bezit van het diploma Trainer Coach II, een standaard elftal te gaan trainen. Die mogelijkheid kreeg hij bij “Wacker”.
“Het was een warm bad waarin ik terecht kwam”, meldt Gert Jan nu. “Een begripvol bestuur, een deskundige technische commissie en een heerlijke groep spelers!”
En toch gaat hij nu weg! Gert Jan heeft geen enkele twijfel over de club “Wacker”! In tegendeel, hij is iedereen erg dankbaar voor deze fijne, leerzame jaren (promotie, een jaar 2e klas) doch hij wil zich, op 45 jarige leeftijd, als het kan, verder ontwikkelen als trainer.
Ik stel hem de (ondeugende)vraag  of hij misschien al een nieuwe club heeft? Zijn antwoord luidt ontkennend en hij geeft toe dat die keus nog heel moeilijk zal worden.
De reacties op het vertrek van trainer Gert Jan Hoekstra luiden over het algemeen: “Jammer, maar we respecteren zijn standpunt en we wensen hem alle goeds toe in de toekomst”.
En zo is dat, Gert Jan!!

Jan Tijink