Categorie: Wedstrijd verslagen

WACKER – UDIROS   2 – 1

Tjonge, wat was het koud om naar een voetbalwedstrijd te kijken en ook om te spelen! Het was dan wel 1 maart op de kalender en volgens de deskundigen zou de winter voorbij moeten zijn. Nou vergeet het maar!! Een snijdende, forse wind die dwars over het sportveld aan de Wiltenweg stond. Gevolg natuurlijk, maar een handjevol publiek.
De stand op de ranglijst liet zien, dat beide ploegen toch wel behoefte hebben aan wat aanwinst wat het puntentotaal betreft.
Bang om te verliezen was bij beide  partijen duidelijk te zien.
Lange ballen naar voren, waarbij de wind een belangrijke rol speelde, was constant aan de orde.Udiros was het eerst gevaarlijk en raakte zelfs 2x de paal, voordat een van hun beste spelers in de 30^ste minuut op prima wijze scoorde.Wacker gooide er nog een schepje bij op en was voor de rust duidelijk de bovenliggende ploeg!! De gelijkmaker kon niet uitblijven en die kwam er ook. En aanvoerder Edwin Dekker dacht: “Ben ik potverdorie topscorer  of niet”!En hij sloeg zijn linkerbeen met geweldige kracht achter de bal die via de binnenkant van de paal in het net vloog!! De zeer terechte gelijkmaker was er!
Na de warme thee/koffie zette Wacker haar overwicht voort en het was de voor Mark Kramer ingevallen Rob van Luin, die met medewerking van de keeper van Udiros, Wacker op voorsprtong zette. Er kwamen nog wat mogelijkheden voor de blauwwitten, hoewel ook de prima keepende Sander Veenstra prima op temperatuur bleef door het vele (goede) werk dat hij moest verrichten. De wedstrijd leek beslist te worden toen de rustig fluitende scheidsrechter Pals uit Erica naar de witte stip wees omdat invaller Maurice Bouderij door de keeper van Udiros neergelegd werd. Vaste strafschopspecialist aanvoerder Erwin Dekker zou dat varkentje wel even wassen! Doch de keeper van Udiros had wat goed te maken (de blunder bij de tweede goal)en hij stopte de knal van Edwin. Het werd in de laatste minuten nog billen knijpen voor alles en iedereen die Wacker een warm hart toedraagt maar het werden 3 zeer,zeer kostbare punten voor onze blauwwitten op weg , volgende week zondag, naar het sterke Beilen!

Jan Tijink

STANFRIES – WACKER 0 – 2
Bij de aanvang van de competitie heb ik al geschreven dat deze competitie 2014/2015 eer eentje zou worden van “pompen of verzuipen” ,veroorzaakt door het feit dat twee clubs automatisch rechtstreeks degraderen en twee andere clubs voor het behoud van het 3e klasserschap degradatiewedstrijden moeten spelen.
Nou dat is, na de winterstop, ook wel gebleken. De vechtmachines zijn wel van stal gehaald!!
Dat bleek ook vanmiddag wel weer in Appelscha, waar onze blauw witten te gast waren bij “Stanfries”. Thuis had Wacker een kansloze nederlaag geleden, doch van dat kansloze van toen was niets meer te merken. In tegendeel zelfs. Wacker was eigenlijk de gehele wedstrijd de baas over de tegenstander, die vorige week nog zo’n keurige 2 – 0 overwinning had behaald in de uitwedstrijd tegen Asser Boys.
De jongens uit De Wijk lieten zien, dat de vieze smaak van de ongelukkige nederlaag van vorige week tegen Oldemarkt ,zo snel mogelijk weggespoeld moest worden. Knokkend voor elke meter(ook door de tegenstander ) werd het,( overigens zeer sportief) een boeiend schouwspel.
Het duurde echter tot de laatste minuut voor de theepauze , voordat er gescoord werd en het was de zich altijd maar weer uitslovende spits Sander Dekker, die een gaatje vond in de verdediging van Stanfries en met een lage schuiver scoorde en de thee voor onze blauw witten wat smakelijker maakte.
Na de rust eigenlijk hetzelfde spelbeeld. Het wachten was echter op de genadeklap die Wacker uit moest delen! En dat duurde, voor ons als supporters wel heel erg lang. Maar Remco Stadman zou Remco Stadman niet zijn, als hij 10 minuten voor het eindsignaal niet met een magnifiek schot Wacker in veilige haven loodste. Grote vreugde bij de blauw witten en bij de trouwe groep supporters. Met 16 punten in de knip en spelend met zoveel inzet als vanmiddag , moet het mogelijk zijn om de dans om die laatste vier plaatsen te ontspringen. Ik heb er een goed gevoel over!!!

Jan Tijink

OLDEMARKT – WACKER  2 -1

Met in het achterhoofd de thuisnederlaag tegen Oldemarkt ( 1 -5) ging ik zondag j.l. richting de groenwitten in Oldemarkt. En als je dan voor de wedstrijd hoort,dat een drietal spelers van de selectie van Wacker het carnaval laten prefaleren boven een wedstrijd in het 1 elftal, dan sta als oud-voetballer perplex! Wat een mentaliteit!! Wat laat je je collega’s, je trainer, je vereniging , je supporters in de steek!!!!!
Als dan ook nog enkele vaste spelers met blessures op de bank zitten, dan moet het voor trainer Hoekstra wel een crime geweest zijn om een representatief elftal op de been te brengen.
Maar, ere wie ere toekomt, het is hem wonderwel gelukt. 11 mannen die elkaar kennelijk beloofd hadden “tot het gaatje te gaan”! Bij het zien van de wedstrijd kon je meteen constateren, dat het degradatievoetbal is begonnen.  Het werd een wedstrijd waarbij “het lange halen en vroeg thuis”  de leuze werd.
Onder leiding van een warrig leidende scheidsrechter werd er flink gebikkeld! Er kwamen wederzijds wel wat kansjes doch met name onze keeper Sander (Max) Veenstra had enkele voortreffelijke reddingen in huis!
In de pauze waren we het er met enkele verstokte supporters over eens, dat een gelijkspel haalbaar moest zijn.
Na de pauze hetzelfde spelbeeld. Knokken, knokken, knokken (in de goede betekenis overigens)! En keeper Max kon tegenhouden wat hij wou, op een bepaald moment ging hij toch voor de bijl. 1 – 0 voor thuisclub Oldemarkt. Wie echter dacht dat Wacker in zou storten, had het mis. Er ging nog een schepje fanatisme bij op.
De gebroeders Dekker (Edwin en Sander allebei licht geblesseerd) kwamen binnen de lijnen. En als je dan op de rand van het strafschopgebied een vrije trap krijgt, zie je good old Remco al gluren naar een vrij hoekje. En met al zijn routine en fantastische traptechniek vindt hij dat hoekje! Wacker heeft wat men graag wil n.l. een gelijkspel! Althans dat denken we.
Doch de drang om ook nog de overwinning te pakken, is zo groot, dat men even vergeet dat er ook nog verdedigd moet worden! Een uitval van Oldemarkt wordt ze noodlottig! Keeper Max ziet de midvoor van Oldemarkt alleen op zich afkomen, Max kan alleen maar redden door de midvoor neer te leggen en…………….de bal gaat op de stip. En dat is voor Max zelfs te veel!! 2 – 1 voor Oldemarkt.
Jammer voor dit gehavende elftal (met “dank”aan de deserteurs) dat zo geweldig heeft gevochten. Het zal moeilijk worden om de 4 onderste plaatsen te ontlopen, doch ik ben er van overtuigd dat deze groep de handdoek nog niet gooit!! Zet hem op kerels!!

Jan Tijink

HAVELTE – WACKER 1 – 3
(vriendschappelijk)

Wat zijn we toch een knotsgek voetbalvolkje!! Winter of geen winter, winterstop of geen winterstop,”as het  effe kan” gaan we voetbal spelen/kijken!  Trainer Hoekstra heeft, ondanks het feit dat hij Wacker aan het eind van het seizoen verlaat, een  goed doordacht speel- en trainingsplan  op poten gezet, met  daarbij een aantal  vriendschappelijke wedstrijden , indien dat noodzakelijk mocht zijn.
En afgelopen zondag bleek dat er gespeeld kon worden. De voetbalvereniging “Havelte” zag wel kans om de organisatie op zich te nemen. Op een bijveld weliswaar, maar  dat veld was goed bespeelbaar.
Men had zelfs een party-tent aan de zijkant van het veld geplaatst ,zodat technische staf en wisselspelers (en een handjevol publiek)droog konden zitten/staan.
Je bent dan natuurlijk wel benieuwd hoe onze blauwwitten hebben overwinterd. Trainer Hoekstra had mij al verteld, dat er de laatste weken scherp getraind is. En dat was goed te zien! Ondanks het vriendschappelijke karakter van de wedstrijd, werd er op het scherpst van de snede (van beide kanten!!) gespeeld.
“Havelte” begon sterk (zij staan op de 3^e plek  in de 4^e klasse, met nog redelijke kampioenskansen) en zij namen brutaalweg in de 10^e  minuut de leiding. Doch Wacker raakte niet van de kook en kroop heel langzaam uit haar schulp. Onder niet al te beste weersomstandigheden (het regende/sneeuwde voortdurend) toonde Wacker toch wel iets meer routine en ervaring te hebben. Sander Dekker zorgde voor de gelijkmaker en met een  “intikker”  zorgde Remco Stadman er voor,  dat Wacker met een voorsprong de welkome thee kon gaan nuttigen.
En terwijl na de rust de weersomstandigheden alleen maar beroerder werden, probeerde “Havelte”(met toch wel enkele goede spelers binnen  de ploeg) de schade te herstellen, doch de routine van onze blauwwitten gaf ook nu weer de doorslag.
Plezierig voor wisselspeler Maurice Bouderij  was het, dat hij (na uitstekend werk van die andere wisselspeler Daniel Knol) nummer 3 mocht binnenschuiven.
Slotconclusie: Een nuttige oefenwedstrijd!

Jan Tijink

RUINEN  –  WACKER  2 -2

Het was alweer een aantal jaren geleden, dat de 1^e teams van de voetbalvereniging Wacker  en de voetbalvereniging Wacker elkaar in competitie verband bestreden hadden.
Afgelopen zondag was het echter weer zover! Een echte derby, onder natte weersomstandigheden en onder toeziend oog van een, niet al te grote, schare kleumende toeschouwers.
De stand op de competitieladder leerde ons dat, qua puntenaantal, het verschil in sterkte niet groot kon zijn. Dat bleek ook al heel snel na het beginsignaal van de rustig (goed)  fluitende scheidsrechter Smit uit Musselkanaal. Het veldspel van Wacker oogde wat verzorgder , doch de kansen waren er voor Ruinen. Vooral bij een harde knal van de Ruinen voorwaartsen, die boven het hoofd van doelman Sander Veenstra tegen de deklat uit elkaar spatte.
In de 35^ste minuut, het moment waarop Wacker steeds beter in haar spel kwam, nam Ruinen toch de leiding.
Maar Wacker had haar antwoord meteen klaar, toen Sander Dekker, in dezelfde minuut, met een leep boogballetje , de stand weer gelijk trok. En Wacker voelde dat er meer in zat! De uitstekend spelende , snelle, Mark Kramer, zag kans, na geweldig doorzetten, Wacker nog voor de rust aan de leiding te helpen.
Ruinen had na de pauze de mouwen(ondanks de kou!!)nog verder opgestroopt! Wacker moest terug en in plaats van een beslissende derde goal voor onze blauwwitten, viel toch de gelijkmaker achter Sander Veenstra. En de “zebra”’s uit Ruinen roken bloed! Er ontstond een heroisch gevecht om de overwinning, terwijl beide ploegen “de knollen volledig  op hadden”.
Het laatste fluitsignaal klonk vele spelers als muziek in de oren.
Een verdiend gelijkspel voor beide ploegen was het resultaat van deze sportieve derby!

Jan Tijink

WACKER – ASSER BOYS  0 – 0

Een wedstrijd met als einduitslag 0 – 0 krijgt vaak de classificatie saai!
Dat kan van de hierboven genoemde match absoluut niet gezegd worden. Het was vanaf het begin tot het eind zeer spannend en de wedstrijd stond op een behoorlijk 3^e klas niveau.
De belangen van beide clubs lagen op een verschillend uitgangspunt. Asser Boys lonkt naar de bovenste plaatsen, terwijl Wacker zo langzamerhand dicht bij de gevarenzone bivakkeert! Je zou dus een behoorlijk krachtsverschil kunnen verwachen. Niets was minder waar!!Vooral in het begin van de wedstrijd was Wacker duidelijk de bovenliggende partij met een aantal prachtig uitgespeelde kansen. Daar hadden er zeker drie van moeten “hangen”. In de 10^e minuut lijkt Wacker het deksel op de neus te krijgen, als Asser Boys van de overigens rustig fluitende scheidsrechter Schram uit Leeuwarden, een penalty krijgt toegewezen. Dit naar aanleiding van een te zacht teruggespeelde bal in de Wackerdefensie. De meningen over de vermeende overtreding van keeper Sander Veenstra liepen nogal uiteen.
Gelukkig was Asser Boys zo vriendelijk om aan de discussie een eind te maken door de penalty naast te schieten!!
Beide ploegen blijven , voor een kleumend publiek,een leuk spelletje op de grasmat leggen.
Na de thee /koffie denkt het publiek dat de thuisploeg, nu spelend richting de kantine, Asser Boys op de knieën zal krijgen. Niets is minder waar!! Juist de Asser jongens komen beter in hun spel en de ene aanval na de andere rolt in de richting van de overigens prima keepende Sander (MAX) Veenstra. Ook een pluimpje op de hoed van de achterhoede overigens. En dan komt het moment waarop heel Wacker gewacht heeft. Een vrije trap op de rand van het strafgebied van Asser Boys. Twee schutters staan klaar om het vonnis te voltrekken (Remco Stadman en Wesley Bezemer). Het wordt Wesley die de bal keurig achter de (goede) Asser doelman knalt. Laat nou die scheidsrechter  met zijn rechterarm omhoog hebben gestaan!! Indirecte vrije trap dus en Wesley deed het direct! Vreugde bij Assen, verdriet bij De Wijk!!
Er volgt nog een spannend kwartiertje, waarbij beide partijen werkelijk tot de bodem gaan, doch de wedstrijd afsluiten op de beginstand. En dat was dus ook terecht, al zullen onze blauwwitten er blijer mee zijn dan de blauwwitten uit Assen!

Jan Tijink

TRINITAS = WACKER 2 – 5
Toen ik zondagmiddag in de auto zat, op weg naar het dorpje Boijl, naar de uitwedstrijd van Wacker tegen de fusieclub Trinitas, had ik een gevoel dat, na wat ongelukkige wedstrijden in het begin van de competitie, het deze middag voor onze blauwwitten wel eens de goede kant op zou kunnen gaan. En waar baseerde ik dat goede gevoel nou op?? Wel, op de goede resultaten en het spel van de laatste weken. De uitwedstrijd tegen De Blesse(een 3 – 0 overwinning), de thuiswedstrijd tegen mede koploper Dwingeloo(een 2-1 overwinning) en het toch wel goede spel in de bekerwedstrijd, (ondanks de 3 -1 nederlaag) tegen de 1e klasser S.C. Erica. Daardoor had ons elftal een flinke “boost”gekregen!(dacht ik!!)Hoe anders was de realiteit en hoe hard werd ik in Boijl weer met beide benen op de grond gedrukt.
Tegen een absoluut niet groots spelend Trinitas, wat echter fysiek hartstikke sterk was en een aantal “kerels” met geweldige kop sterkte in de gelederen had, werd ons elftal al snel met de neus op de (harde) feiten geduwd. Er moest deze middag “gebikkeld” worden.
De jongens van Trinitas hadden waarschijnlijk de laatste tijd weinig naar het Nederlands elftal gekeken, want van het schuifie/schuifievoetbal van links naar rechts hadden ze nog nooit gehoord! “Lange halen en vroeg thuis”was het parool bij de achterste mensen van Trinitas. En hoe gevaarlijk dat systeem kan zijn, bleek na ongeveer 25 minuten, toen er weer zo’n lange “pegel” door de achterste linie van Trintas naar voren werd gestuurd en hun midvoor alles en iedereen er uit liep en keeper Sander Veenstra kansloos liet.”Niets aan het handje” dachten we en vooral niet toen Sander Dekker (naar mijn mening in buitenspelpositie) de gelijkmaker prima binnenschoot.
Na de pauze zag je de achterhoede van Trinitas langzaam breken(de uittrappen gingen nog verder de bos in!) en je denkt: “Nu even voetballen Wacker en de buit is binnen”.Maar ja, als er dan in de achterhoede even de coördinatie zoek is, is “keeper Max” opnieuw kansloos. En dan wordt het pompen of verzuipen voor Wacker. En het werd dat laatste, want opnieuw ziet het er allemaal niet even fraai uit in onze achterhoede en Trinitas leidt met 3-1.
Nog een keer pompen of verzuipen??? Het lijkt nog wat te worden als invaller Marcel Muller met een doffe dreun in de kruising raak schiet. Zou het dan toch nog wat worden?? “Vergeet het maar”, dacht de vrij zwak leidende scheidsrechter, want hij legde de bal op de stip voor een Schwalbe waarmee de beste jongen uit Boijl wereldkampioen zou kunnen worden!!!.
Onbegrijpelijk, hoe een scheidsrechter(en hij stond er vlak bij!!) zo’n blunder kan begaan!. Koud kunstje voor Trinitas om er 4 -2 van te maken en de wedstrijd daarmee volledig op slot te gooien!
Dat het ook nog 5 – 2 werd (weer was de samenwerking in de verdediging volledig zoek)had geen enkele betekenis.
En onder het oog van oud-trainer Ronald Bosma (leuk dat hij er was!) verlieten de blauwwitte mannen (toepasselijk in het zwart!) de Arena.
Volgende week dan maar tegen Asser Boys??????

Jan Tijink

WACKER – S.C. ERICA (BEKER) 1 – 3
Na een aantal prachtige herfstzondagen, was het op zondag 16 november met de weersomstandigheden goed mis!! Het regende werkelijk de gehele dag, doch net niet hard genoeg om de bekerwedstrijd tegen S.C. Erica af te gelasten. Want inderdaad, Wacker had tegen deze sterke tegenstander geloot voor de volgende bekerronde.
S.C. Erica: een voetbalbolwerk in Z.O. Drenthe, voortgekomen uit een fusie in 1966 van twee clubs n.l. Ericase Boys en Erica. En die fusie wierp inderdaad zijn vruchten af, want men schoot in een sneltrein naar de hoogste amateurregionen van Nederland. Zelfs de hoofdklasse werd bereikt!.
De laatste jaren zijn ze weer wat afgezakt, doch zij zijn nog steeds een goede 1e klasser.
En het was dan ook logisch dat er, onder toeziend oog van toch nog een flink aantal toeschouwers(vooral uit Erica) wel wat verschil in de beide ploegen zat op zondagmiddag 16 november j.l.
In het begin overheerste de roodwitte brigade uit Erica, doch je zag bij Wacker toch wel al een beetje de gedachte van: “Hé, hier valt misschien toch wel iets te halen”. Het was dan ook een beetje sneu dat Erica met een “Lucky-bal” Sander Veenstra het nakijken gaf. Doch diezelfde Sander was niet te beroerd om, met een flitsende reactie een wel erg gemakkelijk door scheidsrechter Beekman uit Bant gegeven penalty,uit zijn doel te ranselen.
Wacker kroop, met enthousiast spel, steeds meer uit haar schulp en haalde met een 1 – 0 achterstand de rust.
Na de rust het zelfde spelbeeld, met een steeds brutaler wordend Wacker.
Het was dan ook erg jammer dat Erica, opnieuw met een gelukkig schot, op 2 – 0 kwam.De uitermate sportieve strijd leek gestreden, zeker toen het ook nog 3 – 0 werd. Het siert echter het moreel van de blauwwitten, dat ze bleven knokken voor een (verdiend) tegendoelpunt. En gelukkig kwam dat er!. En wie anders dan de goalgetter van dit seizoen,aanvoerder Edwin Dekker ,smaakte het genoegen om dit doelpunt te scoren.
Het “bekerdoek”voor Wacker is gevallen, maar als je als 3e klasser op deze wijze een 1e klasser partij kunt geven, heb je het goed gedaan. Hulde!
Op naar Trinitas voor de competitie.

Jan Tijink